به گزارش حلقه وصل: بیبیسی فارسی در گزارشی نوشت: لوئیز هیگ، وزیر حملونقل بریتانیا، پس از فاش شدن اینکه ۱۰ سال پیش در دادگاهی به خاطر گزارش دروغ به پلیس بر سر «سرقت» گوشی موبایلش، به مجرم بودن خود اقرار کرده بود، از سمتش استعفا کرد.
وبسایت بیبیسی در ادامه نوشته است: خانم هیگ در سال ۲۰۱۳ به پلیس گفته بود که موبایل کاریاش به سرقت رفته است، اما به گفته خودش بعدا متوجه شد که تلفن همراهش در خانه است. او پس از این حادثه که پیش از نماینده شدنش در پارلمان بریتانیا رخ داده بود، از سوی دادگاه عفو مشروط دریافت کرده بود.
هر چند بیبیسی تلاش دارد تا از طریق بازنشر این خبر به مخاطبشان اینگونه القا کند که سلامت اداری در بریتانیا به حدی است که حتی بخاطر گفتن یک دروغ، وزیر مجبور به استعفا میشود اما به نظر میرسد که در این روایت برخی واقعیتها تعمدا سانسور شده و نادیده انگاشته شده است. سوال اینجاست که خانم هیگ چگونه به واسطه محکومیت کیفری توانسته است تا در سال ۲۰۱۵ وارد مجلس عوام بریتانیا شود و علیرغم تأیید وقوع جرم، وی مسئولیت وزارت حمل و نقل را عهدهدار شده است؟
در فرهنگ سیاسی بریتانیا به طور معمول، جرائم کیفری و اخلاقی و مالی مقامات سیاسی تا زمان تسویه حساب سیاسی معمولا مورد توجه قرار نمیگیرند اما در برههای خاص برای حذف و کنارزدن آنها بکار میروند.
البته هر چقدر مقام سیاسی مجرم قدرتمندتر باشد، چنین حواشی و ابزارهای کارکرد کمتری بر او خواهد داشت چنانکه بوریس جانسون با انبوهی از اتهامات و جرایم مالی، اخلاقی و سیاسی مواجه بود اما به کار خود ادامه داد اما این وزیر جوان به سرعت مجبور به استعفا شد.
فارغ از این مساله، فرهنگ فریبکاری، ارائه اطلاعات غلط و دروغگو پدیدهای مرسوم در میان مقامات بریتانیا است. به تعدادی از موارد توجه کنید:
۱- دروغهای وزیر امور خارجه
بوریس جانسون، وزیر امور خارجه وقت انگلیس، خرداد سال ۹۸ به دادگاه احضار شد تا به اتهام دروغگویی عمدی درباره همهپرسی برگزیت پاسخ دهد. جانسون به دروغ گفته بود که خروج از اتحادیه اروپا هفته ای ۳۵۰ میلیون پوند به نفع بریتانیا تمام خواهد شد و این مبلغ میتواند برای بهبود خدمات پزشکی به کار رود.
۲- دروغهای نخست وزیری
برخلاف تصویری که بیبیسی سعی در القای آن دارد، اکاذیب جانسون مانع ارتقای سیاسی وی نشد و او توانست به نخست وزیری برسد. با این حال حجم دروغهای جانسون باعث شد که رؤسای شبکه سلطنتی انگلیس BBC اذعان کنند افشای دروغهای بوریس جانسون نخست وزیر انگلیس اشتباه است زیرا اعتماد به دموکراسی را تضعیف می کند!
۳- دروغهای هیات دولت
در دوران محدودیتهای دولتی برای مهار کووید ۱۹، هزاران نفر از مردم انگلیس به دلیل تجمعات ناقض قوانین بین ۶۰ تا ۱۰ هزار پوند توسط پلیس جریمه شدند.
در همان شرایط کابینه دولت انگلیس با دروغ سعی در فریب افکار عمومی را داشت، به طوری که کییر استارمر، رهبر حزب کارگر از جناح مخالف دولت وقت (که اکنون مسئولیت دولت انگلیس را بر عهده داد) گفت: «بوریس جانسون و ریشی سوناک قانون را زیر پا گذاشته و مکررا به مردم بریتانیا دروغ گفتهاند.»
هیئت تحقیق پارلمان انگلیس هم گزارشی را تهیه کرد و اظهارات بوریس جانسون را گمراه کننده خواند. این نخستوزیر سابق انگلیس در اوج قرنطینههای ناشی از کرونا ادعا میکرد که قوانین مربوط به پاندمی و قرنطینه را در خانه شماره ۱۰ داونینگ استریت رعایت میکرده اما بارها این قوانین را نقض کرده و به مهمانیهای مختلفی که به «پارتی گیت» معروف شد، مشغول بود.
۴- دروغهای آقای وزیر
علاوه بر موارد گفته شده، دیمین گرین، معاون نخست وزیر و یکی از نزدیکترین همپیمانان خانم ترزا می، نخست وزیر وقت نیز درباره «یافته شدن محصولات هرزهنگاری در سال ۲۰۰۸ در رایانه اداری» اظهارات نادرست و گمراهکننده مطرح کرد. دروغهای وی زمانی آشکار شد که در رایانه اداری وی درحالیکه با نام کاربری خود به آن وارد شده بود، محتوای هرزهنگاری یافت شد. این مقام بریتانیایی هم پس از ۹ سال از گذشت این ماجرا، مجبور به کنارهگیری شد.
۵- دروغهای سلطنتی
شاید اوج رواج فرهنگ دروغ را بایستی در خانواده سلطنتی جستجو کرد. به همین خاطر مگان مارکل همسر هری، (پسر پادشاه بریتانیا)، اعضای خاندان سلطنتی و کاخ باکینگهام را به دروغگویی متهم کرد و گفت آنها نمیتوانند از وی و هری انتظار سکوت داشته باشند در حالیکه همچنان به دروغگوییها ادامه میدهند.