به گزارش حلقه وصل: جمشید شارمهد، سرکرده «انجمن پادشاهی ایران» یا همان گروه «تندر» که میگفت «من تروریست هستم» و مردم عادی ایران هم باید کشته شوند، پس از طی مراحل قانونی اعدام شد.
تنها یکی از اقدامات تروریستی گروه او، بمبگذاری شیراز بود که در پی آن 14 نفر شهید و حدود سیصد نفر مجروح شدند. اما بعد از اعدامِ بهحق و قانونی شارمهد، دولتها و اشخاصی که سال 1401 به فکر آشوب در خیابانهای ایران بودند، از اجرای این حکم ناراحت شدند.
آمریکا
دولت آمریکا در واکنش به اعدام شارمهد، مانند رویه همیشگی خود به حمایت از تروریست پرداخت. متیو میلر، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا اظهار داشت: «حکومت ایران در واکنش به استفاده شهروندانش از حقوق بنیادین انسانی خود دست به اعدام آنها میزند.» به عبارتی دیگر، وزارت خارجه آمریکا بمبگذاری و کشتار مردم ایران را بهعنوان بخشی از حقوق بنیادین انسانی میداند.
براندازان و تجزیهطلبان
در زمان آشوبهای سال 1401، شورایی باهدف ایجاد همبستگی میان جریانهای مختلف برانداز و تجزیهطلب تشکیل شد. البته این شورا قبل از شروع به کار جدی، به دلیل دعواهای براندازان با یکدیگر، فروپاشید. امروز اعضای این شورا به حمایت از شارمهد پرداختهاند.
رضا پهلوی، رهبر خود خوانده براندازان و کسی که منتظر است بتواند با حمله اسرائیل به ایران وارد شود، در واکنش به اعدام شارمهد گفت: «جمهوری اسلامی با اعدام جمشید شارمهد، پرونده جنایات خود را سنگینتر کرد.»
حامد اسماعیلیون، یکی دیگر از رهبران خودخوانده اغتشاشات و از اعضای شورای همبستگی 1401 گفت: «حکومت قتل، انتقام شکستهایش را از مردم میگیرد.»
نازنین بنیادی، از دیگر چهرههای مشهور شده در جریان اغتشاشات 1401 نوشت: «خبر ویرانگر این است که جمهوری اسلامی، جمشید شارمهد را اعدام کرده است. این رژیم قاتل باید پاسخگو باشد.»
عبدالله مهتدی، چهره برانداز، عضو منشور منحله همبستگی و کسی که خواهان تجزیه ایران است، در توییتر خود نوشت: «او قربانی گروگانگیری دوتابعیتیها از سوی جمهوری اسلامی است.»
مصی علینژاد، از دیگر اعضای سیرک همبستگی که بعد از برملا شدن باجگیری از دولت آمریکا از میان براندازان هم ترد شد، در واکنش به اعدام شارمهد نوشت: «قلبم درد گرفت. جمهوری اسلامی جمشید شارمهد را دزدید. بعد از این آدمربایی دخترش وارد میدان مبارزه شد، غزاله شارمهد شد گلوی پدر، همهجا فریاد زد علیه جمهوری اسلامی، علیه مماشات غرب، علیه سکوت و بیتفاوتی تا پدرش را نجات دهد. ولی حالا خبر رسید که جمشید شارمهد را اعدام کردند.»
سازمان حقوق بشر ایران
سازمانی ضدایرانی و تحریم طلب با عنوان «سازمان حقوقبشر ایران» اعدام جمشید شارمهد را محکوم کرد و خواستار واکنش شدید جامعهجهانی شد.
آلمان
اولاف شولتس، صدراعظم آلمان نیز اعدام شارمهد را محکوم کرد. مداخله غیرقانونی آلمان در پرونده شارمهد به همینجا ختم نمیشود.
آنالنا بربوک، وزیر خارجه آلمان و از حامیان رسمی اغتشاشات «زن، زندگی آزاد» در واکنش به اعدام شارمهد گفت: «قتل جمشید شارمهد توسط رژیم ایران را بهشدت محکوم میکنم. جمشید شارمهد از دوبی به ایران ربوده شد، بدون محاکمه عادلانه سالها در حبس نگه داشته شد و اکنون به قتل رسیده است.»
او در زمان تایید حکم اعدام شارمهد، در اقدامی مداخلهجویانه خواستار لغو این حکم شده بود. بربوک کسی است که این روزها از ترور و قتلعام 42 هزار فلسطینی در غزه به دست اسرائیل حمایت میکند.
این اولین باری نیست که دولت آلمان بهطور رسمی از تروریستها و جنایتکاران علیه مردم ایران حمایت میکند و حتی ورود مستقیم دارد.
مجله «اشپیگل» چاپ آلمان ذیل یکی از گزارشهای خود درباره جزئیات تجهیز رژیم بعث به سلاحهای شیمیایی توسط آلمان نوشت: «یک عراقی به نام علی قاضی گرفتار زندان صدام میشود که با وساطت آلمان از مرگ نجات پیدا میکند. پس از بازگشتش به آلمان با همکاری یک افسر عضو سازمان ضدجاسوسی آلمان غربی، ترتیب صدور یک کارخانه تهیه سلاحهای شیمیائی به عراق داده میشود.
از طریق این شرکت آلمان وسایل یک کارخانه بزرگ تولید اسلحه شیمیایی را خریداری میکند.»
ادو اولفکات، خبرنگار آلمانی روزنامه مشهور «فرانکفورتر آلگماینه» که در دوران جنگ تحمیلی خبرنگار اعزامی این روزنامه به مناطق جنگی بود میگوید: «مقامات آلمانی بسیار خرسند بودند که این گازها را برای استفاده علیه ایران به صدام دادهاند.»