چرا غرب با وجود احتمال حمله موشکی ایران بازهم غافلگیر شد؟

به گزارش حلقه وصل: عملیات «وعده صادق»‌ باعث تعجب رژیم صهیونیستی و همپیمانانش شد. اگرچه رسانه‌های آمریکایی از احتمال حمله موشکی پهپادی کشورمان خبر داده بودند و بر همین اساس آمریکا و اسرائیل آماده پاسخ متقابل ایران بودند اما همه آنان اذعان کردند که فکر نمی‌کردند این حمله تا یا این سطح بوده باشد؛ بنابراین سطح حمله پهپادی و موشکی سپاه آنقدر بالا و توان پاسخ گویی ایران گسترده بود که با وجود اطلاع و آمادگی تل اویو و هم پیمانانش باز هم شاهد غافلگیری و بهت صهیونیست ها بودیم. درواقع این قدرت نظامی ایران بود که باعث شد طرف مقابل غافلگیر شود.

درواقع از نام این عملیات مشخص است که ایران وعده پاسخ به تهدیدات اسرائیل را داده بود اما عمل به این وعده آنچنان تاثیرگذار بود که موجب شگفتی در ابعاد مختلف نظامی و استراتژیک شد.

این حمله توان مضاعف بازدارندگی ایران را به خوبی به رخ کشید تا جایی که اغلب کارشناسان و رسانه‌ها علاوه بر تاریخی خواندن این عملیات آنرا نقطه عطف و فصل تازه‌ای برای تغییرات استراتژیک در منطقه و جهان توصیف کردند.

پاسخ ایران حاوی پیام مقتدرانه‌ای بود که سطح بازدارندگی کشورمان را چندین گام جلوتر برد و ضعف طرف مقابل با وجود پشتیبانی چندین کشور غربی تحت هدایت آمریکا را نمایان کرد. 

این حمله مستقیم ظرفیت‌ها و همچنین نقاط ضعف اسرائیل و همپیمانانش در منطقه را آشکار کرد تا جایی که آنان نگران نقاط ضعف شدید خود شدند و ظرفیت بالای جبهه مقاومت نیز بیشتر به چشم آمد.

از همین روست که کارشناسان شرایط سیاسی نظامی منطقه را به دو دوره قبل و بعد از عملیات «وعده صادق» تقسیم بندی می‌کنند که نشان می‌دهد این عملیات موجب تحولات شگرفی در مناسبات و توازن قوا در منطقه شده است.حتی مقامات و کارشناسان صهیونیستی نیز به این تغییرات استراتژیک اشاره کرده‌اند. 

موسسه مطالعاتی امنیت ملی اسرائیل به سطح توان بازدارندگی ایران به عنوان یک شاخص مهم امنیتی اشاره و تاکید می‌کند: «از نظر راهبردی آمریکا و اسرائیل نتوانستند بازدارندگی لازم برای جلوگیری از حمله ایران را داشته باشند.»

بلومبرگ از قول رئیس سابق موساد درباره عمق تاثیرات این عملیات می‌نویسد: «حمله ایران ممکن است منجر به تغییر استراتژیک در جنگ و حتی پایان آن شود.»

وبسایت واللای اسرائیل نیز در مطلبی به پاسخ پهپادی و موشکی ایران پرداخت و نوشت که سیاست مهار ایران دیگر از بین رفته است.
«چیم لوینسون»، تحلیلگر هاآرتص نیز در این رسانه صهیونیستی نوشت: «واقعیتی آشکار، قابل پیش‌بینی و صریح وجود دارد که باید آن را دریافت، فهم و پردازش کرده و سپس از آن نتایجی برای آینده استخراج کرد. اعتراف به اینکه باخته‌ایم اصلاً جالب نیست و به همین دلیل است که به خودمان دروغ می‌گوییم.»

ایران اقدامی مشروع برای تنبیه طرف مقابل بکار برد اما مهم این است که از این فرصت به وجه کاملی بهره برد و سعی کرد بیشترین تاثیرگذاری و بازدارندگی را از این عملیات استخراج کند.

در گفت و گوی تلویزیونی اخیر «دیوید کامرون» وزیر خارجه انگلیس همین موضوع به طور شاخصی دیده می‌شود. وقتی کامرون این حمله را محکوم می‌کند، مجری از وی می‌پرسد اگر این وضعیت برای انگلیس بوجود می‌آمد و کنسولگری آن بمباران می‌شد چه واکنشی نشان می‌داد که وزیر خارجه انگلیس هم می‌گوید واکنش شدیدی نشان می‌دادیم. موضوعی که مجری به آن جواب می‌دهد خب ایران هم همین کار را انجام داد.

در ادامه توضیحات کامرون بسیار جالب است و می‌گوید‌:‌ «ولی آنان حمله بزرگی را انجام داده‌اند.»‌

بنابراین ایران اگرچه از لحاظ نوع پیش‌بینی پذیر بودن حمله به رژیم صهیونیستی تقریبا آشکار بود که پاسخ متقابل می‌دهد اما از لحاظ قدرت نظامی، تاکتیک نبرد و نوع تکنولوژی و دقتی که در این عملیات به خرج داد طرف مقابل را که ائتلافی از آمریکا و اسرائیل و کشورهایی مانند انگلیس و فرانسه بودند را به شدت شگفت‌زده کرد و درواقع غافگیری طرف مقابل که سطح بازدارندگی ایران را به شدت افزایش داد نسبت به توان و تکنولوژی و پیشرفت نظامی ایران بود که باعث شد توازن قوا در سطح منطقه و جهانی تغییرات چشمگیری یابد.