تنها مستضعفین با ما تا آخر خواهند ماند

امام خمینی(ره) فرمودند: بحث مبارزه و رفاه و سرمایه، بحث قیام و راحت طلبی، بحث دنیاخواهی و آخرت جویی دو مقوله‌ای است که هرگز با هم جمع نمی‌شوند و تنها آنهایی تا آخر خط با ما هستند که درد فقر و محرومیت و استضعاف را چشیده باشند.

به گزارش حلقه وصل: آرمان عدالت اجتماعی یکی از مهم‌ترین شاخصه‌های انقلاب اسلامی و قیام امام خمینی(ره) بود. فهم ماهیت این آرمان و تمایزش با سایر شعارهای عدالت‌خواهی یکی از مسائل قابل توجه در مطالعات سیاسی و جامعه‌شناختی است. در ادامه با تکیه بر کتاب «موبه‌مو» و تحلیل عبدالله گنجی از عدالت اجتماعی نکاتی را در باب این آرمان در هندسه فکری حضرت امام خمینی(ره) می‌خوانیم.

خلق ادبیات جدید عدالت‌طلبی

عدالت اجتماعی و حمایت از محرومان و مستضعفان از برجسته‌ترین شاخص‌های خط امام است و توقع اجتماعی از انقلاب اسلامی نیز در این باره بسیار بالاست. با اینکه امام خمینی(ره) به عنوان رهبر دولت ـ کشور یا دولت ـ ملت شناخته شدند ابایی نداشتند که مخالف سرمایه‌داران و حامی مستضعفان شناخته شوند. توجه و حمایت امام از مستضعفان و محرومان معمولاً با ادبیات متفاوت و متمایز صورت می‌گرفت در حوزه جهانی امام خمینی(ره) از مفاهیمی مانند استضعاف و استکبار، فقر و غنا ... استفاده می‌کردند اما در درون کشور از کوخ نشینان، محرومان در مقابل سرمایه‌داران زالو صفت و مرفهان بی‌درد استفاده می‌کردند و از واژه پابرهنگان مشترکاً استفاده می‌کردند و تا پایان حیات بر این دو موضوع اصرار می‌کردند.

دغدغه عدالت جهانی

امام انقلاب اسلامی را برآمده از قیام محرومان و مستضعفان و کوخ نشینان می‌دانستند و مسئولان را به توجه و حمایت از آنان رهنمون می‌شدند. در بعد خارجی نیز امام بحث فقر و غنا و استکبار و استضعاف را فراتر از جهان اسلام دنبال می‌کردند و عدالت جهانی را به عنوان یکی از شاخص‌های قیام لله می‌دانستند و در این مطالبه و مبارزه مرز و جغرافیا نمی‌شناختند.

رفاه‌طلب اهل مبارزه نیست

امام ملت ایران را به رغم فشارهای اقتصادی و جنگ واجد حمایت از محرومان و مستضعفان جهان می‌دانند و اهل رفاه را فاقد صلاحیت در این مبارزه معرفی می‌کنند: ملت عزیز ما که مبارزان حقیقی و راستین ارزش‌های اسلامی هستند به خوبی دریافتند که مبارزه با رفاه طلبی سازگار نیست و آنها که تصور می‌کنند مبارزه در راه استقلال و آزادی مستضعفین و محرومان جهان با سرمایه‌داری و رفاه طلبی منافات ندارد با الفبای مبارزه بیگانه‌اند. آن‌هایی هم که تصور می‌کنند سرمایه‌داران و مرفهان به آنان کمک می‌کنند آب در هاون می‌کوبند. بحث مبارزه و رفاه و سرمایه، بحث قیام و راحت طلبی، بحث دنیاخواهی و آخرت جویی دو مقوله‌ای است که هرگز با هم جمع نمی‌شوند و تنها آنهایی تا آخر خط با ما هستند که درد فقر و محرومیت و استضعاف را چشیده باشند. فقرا و متدینین بی‌بضاعت گردانندگان و و برپادانندگان واقعی انقلاب‌ها هستند ما باید تمام تلاشمان را بنماییم تا به هر صورت که ممکن است خط اصولی دفاع از مستضعفان را حفظ کنیم.