به گزارش حلقه وصل، بهمن دان بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون که به تازگی در سریال گاندو۲ ایفای نقش کرد میهمانِ «شب‌نشینی» تلویزیون شد. او در این برنامه تلویزیونی تأکید کرد: فعالیت حرفه‌ای‌ام از سال ۱۳۷۸ شروع شد اما به صورت غیرحرفه‌ای علاقه‌ام به سینما از ۷ سالگی آغاز شد. فیلم‌های نگاتیو اضافه را از بساط می‌خریدم و نگاه می‌کردم. بعد از مدتی همه آن نگاتیوها را به هم چسباندم و بعد با چادر نماز مادرم در حیاط خانه پرده سینما درست می‌کردم و شب‌ها که هوا تاریک می‌شد با چراغ قوه آن نگاتیوها را روی چادر مادرم نمایش می‌دادم و به بچه‌های محله بلیط می‌فروختم تا فیلم‌های سینمایم را تماشا کنند نرخ بلیط هم ۱۰ شاهی بود.
این بازیگر پیشکسوت سینما خدا را شکر کرد که بعد از انقلاب وارد سینمای حرفه‌ای شده است و گفت: بعد از اینکه علاقه را در خودم کشف کردم به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان رفتم که همه ما از کانون شروع کردیم. پایه کار را در کانون گذاشتم با چند نفر کار کردم دو فیلم ۸ میلیمتری کار کردیم و در یکی از آثارم در همان ابتدا به عنوان بهترین بازیگر انتخاب شدم و با پول جایزه‌اش که ۲۰ تومان بود یک دوربین خریدم و کار را رسماً شروع کردم. در آن دوران خانواده‌ام مذهبی بودند و نمی‌گذاشتند قبل از انقلاب به سراغ سینما بروم که از این بابت خدا را شکر می‌کنم بعد از انقلاب وارد سینمای حرفه‌ای شدم.
دان دلیل کم‌کاری‌اش را این‌طور عنوان کرد: در حال حاضر فیلمنامه زیاد دارم اما کار نمی‌کنم چون فیلمنامه‌ای که قبول می‌کنم باید از کارهایی که قبلاً کار کرده‌ام بالاتر باشد. معتقدم فیلمنامه باید حرفی برای گفتن داشته باشد، این مهم است که بیننده می‌خواهد چه پیامی را از فیلم ما دریافت کند. اگر بخواهم کاری انجام دهم اثری را کار می‌کنم که خودم خوشم بیاید و مردم هم خوششان بیاید نه اینکه کاری انجام دهم و بعد از مردم عذرخواهی کنم.
وی با اشاره به اینکه نمی‌دانم چرا سینمای دفاع‌مقدس راکد مانده است، افزود: در ادبیات و تاریخ ایران آنقدر قصه وجود دارد که بتوان درباره آنها آثار فاخر ساخت. آنقدر درباره جنگ می‌توانیم اثر تولید کنیم که این کار را نکرده‌ایم. نمی دانم چرا سینمای دفاع مقدس راکد مانده است، قرارمان این نبود که سینمای جنگ را رها کنیم. با این وضعیت آیندگان ما چیزی ندارند که از جنگ و اتفاقاتی که در آن سال‌ها برای ایران رخ داد ببینند.
این بازیگر سینما اظهار داشت: بازی‌ام در فیلم «بازی پنهان» و «پرواز خاموش» را زیاد دوست دارم. پرواز خاموش قصه ارزشمندی داشت و خیلی خوب بود و کارگردانی خوبی داشت، کارگردان این اثر دوربین و بازی را خوب می‌شناخت و بچه جنگ بود. «بازی پنهان» نیز در زمان خود پخش شد و همه دوستش داشتند و من هم دوستش دارم. همه این‌ها خاطره است که ماندگار می‌شود و اگر آیندگان هم ببینند نمی‌گویند بهمن دان اشتباه کرد.
وی درباره نقش آفرینی‌اش در سریال گاندو ۲ خاطرنشان کرد: گاندو خیلی خوب بود. جواد افشار را از قبل می‌شناختم چون «پول کثیف» را با هم کار کردیم. افشار کارگردان توانمند و کاربلدی است مرا دعوت کرد و قبول کردم. به من گفت نقشت کم است گفتم اتفاقاً وقت کار کردن بیش از این را ندارم. با افتخار نقشم را بازی کردم خیلی هم دوستش داشتم امیدوارم همیشه ایران پرقدرت باشد.
او بارها در جریان گپ و گفت‌هایش به دغدغه ساخت کارهای دفاع‌مقدسی و نشان دادن رشادت‌ها و استقامت‌ها در برابر دشمن اشاره کرده که باید در قالب آثار هنری به نمایش گذاشته شود. تاریخ را باید برای آیندگان‌مان بازگو کنیم که هیچ‌وقت از خاطره‌ها نرود. به همین خاطر است که طوفان‌شن اثر خاطرانگیزش را نمی‌توان از خاطره‌ها برد؛ اثری که درباره حمله آمریکایی‌ها برای آزادی گروگان‌های سفارت آمریکا در ایران است. بهمن‌دان به این دغدغه‌ها و نبودنش در این ایام اشاره کرد و حتی به بسیاری از سریال‌های نمایش‌خانگی و سینمایی که به جز طنزهای مبتذل، و فیلم‌های عشق و عاشقی دختر و پسری که مضمونش مثلت‌های عشقی است چیزی ندارد گلایه دارد.
او معتقد است نباید آنقدر ضعیف روایت کنیم که ادب، فرهنگ و هنر و تاریخ و خیلی از اتفاقات بشردوستانه و جهادگونه‌مان دیده نشوند. کودکان، نوجوانان و اقشار مختلف جامعه باید از فرهنگ و اتفاقات مهم کشورشان آگاهی داشته باشند اما ما در این زمینه فرهنگسازی نکرده و غفلت کرده‌ایم. دان درباره کم‌کاری‌اش تأکید کرده که پیشنهاداتی برای بازی می‌شود اما نمی‌پذیرد؛ چون تمایل ندارد در هر پروژه‌ای ایفای نقش کند.