به گزارش حلقه وصل، «ام پولاک کنت» نویسنده عضو ارشد موسسه «امریکن اینترپرایز»، تحلیلگر سابق سیا و کارمند سابق شورای امنیت ملی آمریکا در مقاله ای با عنوان «آیا اگر ۱۱ سپتامبر نبود، آمریکا به عراق حمله می‌کرد؟» آورده است: پس از گذشت حدود ۲۰ سال، هنوز هم به طور کامل نمی دانیم که چرا آمریکا در سال ۲۰۰۳ به عراق حمله کرد و همچنین ارتباط این حمله با ماجرای ۱۱ سپتامبر را نمی دانیم، هرچند که بی تردید، ارتباطی وجود دارد. حمله به عراق تا حدودی به تصمیم بوش مربوط می شود و او هنوز پاسخ قانع کننده ای در این مورد ارائه نداده است.
بوش پیش از این حمله، کارهایی را انجام داد که محل پرسش هستند – مانند این یادآوری به مقامات خارجی که صدام سعی کرده پدرش، جورج اچ دبلیو بوش، را به قتل برساند.
بوش به توصیه های اطرافیان خود تکیه داشت که علل متفاوتی را برای حمایت از این حمله و شیوه انجام آن داشتند. یکی از عللی که اغلب از سوی دیک چنی، معاون بوش، بیان می شد، دکترین یک درصد بود - یعنی آن که پس از ۱۱ سپتامبر، آمریکا نمی تواند منتظر بماند تا تهدیدهای دیگری روی دهند و نمی تواند تهدیدات جدی علیه آمریکا ومنافع منافع آن را نادیده بگیرد. این تهدیدات اگر حتی یک درصد احتمال وقوع داشته باشند، باید با آنها به گونه ای برخورد کرد که گویا ۱۰۰ درصد قابل وقوع هستند.
در این استدلال، عراق به طور مستقیم با ۱۱ سپتامبر مرتبط بود، زیرا اگر حتی یک درصد احتمال داشت که صدام جنگ افزار کشتار جمعی به تروریست ها بدهد، باید حذف می شد.
گروه دیگری از مشاوران بوش تهدید صدام را از منظر گسترده تری می دیدند. این گروه که حداقل برخی از آنها خود را نومحافظه کار می نامیدند، عراق را تهدیدی برای طیف وسیعی از منافع آمریکا در خاورمیانه می دانستند. آنها به شدت معتقد بودند که صدام تا حدی با القاعده همفکر است.
آنها علتی آرمانی تر برای تغییر رژیم داشتند و همانطور که صدام را منشأ همه مشکلات آمریکا در خاورمیانه می دانستند، همچنین معتقد بودند که دموکراسی می تواند در جهان عرب شکوفا شود و عراق می تواند اثبات این آرمان باشد. آنها مخالف نظر اهانت بار غربی ها در مورد استثنایی بودن اعراب و ناتوانی آنها در رسیدن به دموکراسی بودند و چنین استدلال می کردند که سرنگونی صدام به آمریکا امکان می دهد تا دموکراسی را در عراق ایجاد کند و در ادامه سراسر منطقه متحول خواهد شد.
دموکرات ها و جمهوری خواهان میانه رو تا حد زیادی احساس می کردند صدام از توانایی ساخت جنگ افزار کشتار جمعی برخوردار است. همه سازمان های اطلاعاتی آمریکا و همه تحلیلگران آنها بر همین باور بودند. اسرائیل نیز همین عقیده را داشت. اردن، مصر، انگلیس، فرانسه، آلمان، روسیه و هر کشور دیگری که اطلاعاتی در مورد عراق داشت، به همین باور رسیده بود.
حملات ۱۱ سپتامبر آمریکایی ها را متقاعد کرده بود که علیه تهدیدها عمل کنند و صدام نیز چنین تهدیدی به شمار می رفت. شکی نیست که حملات ۱۱ سپتامبر آمریکا را قادر به حمله به عراق کرد، ولی منطق این حمله از قبل وجود داشت.