سردار رشید: شهدا تاثیر تدبیری و اجرایی در امور دنیایی ما دارند

به گزارش حلقه وصل، سردار محسن رشید در سی امین نشست تخصصی توسعه با موضوع «نقش دفاع مقدس در توسعه» که در سالن اجتماعات سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان گیلان برگزار شد، با بیان اینکه شهدا «عِندَ رَبِّهِمْ یرزقونَ» هستند، اظهار کرد: براساس آموزه‌های دینی، شهدا تاثیر تدبیری و اجرایی در امور دنیایی ما دارند و این نشست به نوعی نشات گرفته از عنایت شهداست.

وی با اشاره به پیوند جنگ هشت ساله با توسعه، افزود: اساسا اگر جامعه‌ای می‌خواهد برنامه‌ریزی توسعه‌ای داشته باشد، نیازمند هویت است. اگر جامعه هویت خودش را نشناسد، توسعه هیچ مفهومی نخواهد داشت.

رئیس هیئت امنای کانون راویان و پژوهشگران دوران جنگ، با بیان اینکه تاریخ هر جامعه و ملتی نقش عمده در هویت سازی دارد، اظهار کرد: هویت ما در دوران قبل از پیروزی انقلاب متاثر از تجارب تلخ نسل اول انقلاب از جمله کودتای 28 مرداد و انحراف نهضت مشروطه بود. در واقع نسل دوم انقلاب فرزندان کسانی بودند که هیچ امیدی به پیروزی نداشتند و مانع حرکت رو به جلوی فرزندان خود می‌شدند، زیرا جهت گیری و هدفگذاری آنان تحت تاثیر آن هویت بود.

سردار رشید، پیروزی انقلاب و دفاع مقدس را دو رخداد مهم در تاریخ کشور دانست و گفت: انقلاب و دفاع مقدس دستمایه‌ای هویت ساز برای ماست و قابل انفکاک از تاریخ کشور نیست.

وی با بیان اینکه بررسی تاریخ انقلاب و دفاع مقدس به نوعی بازشناسی هویت ملی است،خاطرنشان کرد: این هویت ملی یکی از پایه‌های اصلی توسعه است.

رئیس اسبق مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ، جوامع را نیازمند الگوهای قابل تبعیت و نسخه‌برداری دانست و اضافه کرد: یکی از ویژگی‌های شیعه اعتقاد به الگوی زنده است و لذا نیاز به امام حی داریم، زیرا بهترین الگوها، الگوهای زنده انسانی هستند.

رئیس هیئت امنای کانون راویان و پژوهشگران دوران جنگ، با بیان اینکه همه جوامع اعم از شرقی و غربی از الگوها پیروی می‌کنند، متذکر شد: الگوها نقاط قوت جامعه و استوانه‌های قابل اتکا هستند و این مفهوم به ویژه در جامعه شرقی، ایرانی و شیعی ما نمود بیشتری دارد.

سردار رشید با اشاره به الگوهای مدیریتی بی‌نظیر دوران دفاع مقدس، یادآور شد: از رهبری امام به عنوان سطح عالی گرفته تا سطوح میانی و پایین‌تر دریایی از مطالعه است لذا باید به سراغ منابع مطالعاتی درست و دقیق از تاریخ انقلاب و دفاع مقدس برویم. اگر منابع مکتوب وجود نداشته باشد، دستمان خالی است.

وی پیروزی انقلاب و جنگ تحمیلی را غیر قابل پیش‌بینی دانست و خاطرنشان کرد: در آن دوران آمادگی برای مکتوب کردن تاریخ جنگ وجود نداشت، اما این اتفاق افتاده بود و لذا جریانی تحت عنوان «راوی گری» و پژوهش‌های میدانی زیر آتش جنگ بروز کرد. هرچند که پژوهشگران میدانی جنگ سنی نداشتند، اما اگر خلوص باشد، امدادهای الهی به کمک می‌آید.

سردار رشید با بیان اینکه فکر اولیه راوی گری در ذهن مسئول وقت دفتر سیاسی سپاه شکل گرفت،اظهار کرد: در آن زمان هنوز روش و دایره اجرایی کار مشخص نبود لذا روش آموزش توأم با حرکت را پیش گرفتیم که نیازمند انسان‌های مستعد بود.

سردار رشید، جمع‌آوری اسناد تاریخی در عملیات‌های «طریق القدس»،«فتح المبین» و «والفجر مقدماتی» را به صورت شفاهی دانست و افزود: خیلی از روش‌های جمع‌آوری برای ما مشخص نبود و میدان جنگ به ما دیکته می‌کرد لذا در عملیات «والفجر4» اولین جزوه تحقیق میدانی صادر شد که هم آموزش راوی و هم آزمون راوی بود. روش‌های چگونه نوشتن فردی و سپس گزارش دسته جمعی بعد از عملیات «خیبر» رقم خورد و آخرین گام با عملیات «بدر» برداشته شد.

وی دفاع مقدس را متاثر از عامل انسانی دانست و گفت: پس از عملیات «بدر» الزامات ما را مجبور می‌کرد به فکر خروجی این راوی گری باشیم که به درد جامعه بخورد لذا طی دو سال آغازین جنگ که فاصله عملیات‌ها کوتاه بود، فرصت نگارش وجود نداشت و یک کتاب ساده منتشر شد. این کتاب‌ها کم کم به قدرت سیاسی ما در سطح سازمان‌های بین‌المللی کمک می‌کرد و تدوین کتب موضوعی و اطلسی را شروع کردیم.

سردار رشید، روزشمار جنگ ایران و عراق را ماحصل منابع باارزشی دانست که در تحقیقات میدانی راویان جمع‌آوری شده است و عنوان کرد: بیش از 30 هزار نوار صوتی و میلیون‌ها برگ سند تاریخی از دوران دفاع مقدس وجود دارد که منبعی منحصر به فرد و بی‌سابقه در تاریخ ایران و انقلاب است و می‌توان گفت که هیچ کشوری چنین منبعی ندارد.

رئیس اسبق مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ، با تاکید بر اینکه خروجی‌های ارزشمند راوی‌گری جنگ به عنوان دستمایه بزرگ اجتماعی، مطالعاتی و دانشگاهی باید استخراج شود، اظهار کرد: شهدای راوی در عملیات «کربلای5» از همه یگان‌ها بیشتر بودند و لذا تنها کسانی که این منابع را جمع آوری کردند، ارزش آن را می‌دانند که چگونه از بحران‌ها عبور کردیم و امروز نیز می‌توانیم چنین کاری کنیم.