به گزارش حلقه وصل، پیغمبر اکرم صلی‌الله علیه و آله در حدیثی که در منابع معتبر و مستند شیعه و سنی آمده، فرموده‌اند: «أفضل الأعمال أمتی إنتظار الفرج؛ برترین اعمال امت من، انتظار فرج است.» با این وجود هنوز هم گاهی در حل مشکلات فردی، خانوادگی و اجتماعی دست به دامن ابزارها و روش‌هایی غیر از توجه به ضرورت فرج و ظهور امام زمان (عج) هستیم.
این بی‌توجهی ما به اندازه‌ای است که علما و دانشمندان دینی و اهل دل که از قلب مبارک آن امام معصوم و صاحب زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف باخبر می‌شوند، ضمن هشدارها و یادآوری توجه به آن حضرت، از ما بابت این غفلت گلایه دارند. چنانکه در سخنان و گفتارهای آیت‌الله العظمی بهجت رحمه الله علیه، نمونه‌های زیادی از این هشدارها مشاهده می‌شود تا دعای اصلی ما در تمام سختی‌ها و مشکلات، دعای برای فرج حضرت بقیه‌الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف باشد.
در اینجا بخش‌هایی از سخنان آیت‌الله العظمی بهجت رحمه الله علیه را مورد بازخوانی قرار داده تا دلایل غیبت حضرت صاحب عجل الله تعالی فرجه الشریف و مسئولیت ما در این دوران مورد بازخوانی قرار بگیرد. لازم به توضیح است که این مطالب به تأیید دفتر این عالم بزرگوار و حکیم رسیده است.
شوق زیارت امام زمان (عج)
سؤال: این حقیر مشتاق زیارت امام عصر حضرت حجة بن الحسن العسکری عجل الله تعالی فرجه الشریف هستم. از حضرتعالی تقاضا دارم که مرا دعا کنید که به این سعادت نائل شوم.
جواب: زیاد صلوات اهدای وجود مقدسش نمایید، مقرون با دعای تعجیل فرجش؛ و زیاد به مسجد جمکران مشرف شوید با ادای نمازهایش.
هیچ کس به فکر من نیست
زمانی مرحوم شیخ ابراهیم حائری در مسجد کوفه معتکف بود، حضرت غائب علیه السلام را در خواب دید.
حضرت به او فرمود: این‌ها که در اینجا معتکفند، از خوبان و صلحا هستند، ولی هر کدام حاجتی دارد: مال، عیال، خانه، قضای دین، رفع کسالت و مرض و…، ولی هیچ کس به فکر من نیست و برای ظهور و فرج من به طور جدی دعا نمی‌کند.
منظور از فرج شخصی و عمومی و استغفار صادقانه در بیان آیت الله بهجت
[فرج، دو نوع است] فرج عمومی یا فرج خصوصی. ممکن است کسی مبتلا [به بیماری یا گرفتاری] است [و فرج خصوصی برای او اتفاق بیافتد]. حضرت حجت از اینکه در قضای حاجت [مؤمن] و نجات او از بلیات (بلاها) سعی کند ممنوع نیست. الی ماشاالله دیده شده که شیعه را در وقتی که راه دیگری نبوده است، نجات داده‌اند. این [فرج] ظاهرا شخصی و خصوصی است، و الا [فرج] عمومی همان است که برای همه ظاهر می‌شود.
بله! یک چیزی هست که انسان باید ملتفت باشد که او همیشه حاضر است. او ما را می‌بیند، ما او را نمی‌بینیم. نعوذبالله نعوذبالله [مثل این که] شیطان ما را می‌بیند [ولی] ما او را نمی‌بینیم. این که [امام زمان عجل الله فرجه الشریف] «عین الله الناظره و اذنه الواعیه و یده الباسطه؛ چشم بینای خدا و گوش شنوای الهی و دست توانمند خدا» است [یعنی] قطعاً این صحبتی که ما می‌کنیم او جلوتر از ما می‌شنود. این مسافت بین سامع و متکلم فرق [و فاصله] دارد [اما] ایشان [برای شنیدن کلام] قطع مسافت نمی‌کند، [بلکه] کلام ما را جلوتر از همه ما می‌شنود، چه [از سوی] متکلم باشد چه مستمع. جلوتر از مستمعین می‌شنود. اگر ما این را بدانیم حیا می‌کنیم از معصیت، حیا می‌کنیم از غفلت!
اگر [به بلایی] مبتلا هستیم باید بدانیم استغفار برای همه بلیات [نافع] است، اما به شرطی که استغفار صادقانه باشد، قلبی باشد؛ نه اینکه فقط کلمه «استغفرالله» باشد. اگر [استغفارکننده] صادق باشد باید نگاه کند که کجای کار او خلل دارد.
استغفارِ صادق با استغفارِ غیرصادق الی ماشاالله [تفاوت دارد]. [این] روایت، مُسلَّم است که استغفار، تمام بلیّات را رفع می‌کند، ولو [به این نحو] که در خواب به من بفرمایند [برای رفع بلا] تا یک سال باید صبر کنی، این [بلا]، اَمَد(پایان) دارد.
بالاخره چیزی که هست در اینجا کذب خریدار ندارد. استغفار هر بلایی را [دفع می‌کند]، مگر [آنکه] استغفار کاذب باشد.
استغفرالله را قلبا بگویید نه به دروغ. اگر قلبا بگویید همه‌اش در فکر این هستید که پیدا کنید [مانع] کجاست؟ کجای [کار] من خلل دارد، که استغفار من دروغ است!؟