به گزارش حلقه وصل، «محمدهادی صحرایی»در یادداشت روزنامه «کیهان» نوشت:
ای بلندمرتبه بزرگ و ای آمرزنده مهربان. تو خدای بزرگی هستی که چیزی شبیهش نیست و شنوا و بیناست. و این ماه است که گرامی‌اش داشتی و بر ماه‌ها کرامت و شرافت و فضیلتش دادی و روزه‌اش را بر من واجب کردی. ماهی که در آن قرآن را برای هدایت مردم و روشن کردن راه هدایت و جداکردن حق از باطل نازل کردی. در این ماه شب قدر را قرار دادی که برتر از هزار ماه است. پس‌ای خدایی که بر همه منت داری و کسی بر تو منت ندارد. بر من منت گذار و به‌خاطر رحم بی‌پایانت از دوزخ برهانم و به بهشت جاویدانت واردم کن. ای مهربان‌ترین مهربانان.(۱)
در اندیشه اسلامی، هر زمان و مکان، فرصتی است برای تربیت وتعالی و در زندگی طبیعی آدمی هیچ ساعتی نمی‌گذرد مگر آنکه می‌تواند سرمایه‌ای باشد برای شکوفایی و رشد شخصیت و اعتقادها و اندیشه‌ها و استعدادهای نهفته و یا عکس آن. به حق می‌توان گفت از هر اتفاق و رویدادی، چه تلخ باشد و چه شیرین، باید این‌گونه برداشت شود که باید برداشته‌ای داشته باشد و برگرفته‌ای. یا درسی بیاموزد و یا عبرتی بدهد. و این یکی از رموز موفقیت بندگان خداست که هر دقیقه عمرشان را قیمتی می‌کنند چراکه نکته‌دانان چون رفو آموختند، پاره‌های وقت برهم دوختند. خدا انسان را از آنگاه که در گوشش اذان ولادت می‌دهند و تا آن زمان که به گوشش تلقین وفات می‌خوانند چنین آموخته که باید از مهد تا لحد بیاموزد و دنیا را نیز چنان آفریده که بتواند یکسره انسان را بیاموزاند وترقی دهد و برای زندگی همیشگی آخرت آماده کند، مگر آنکه خودش نخواهد.
حقیقت آن است که حسرت همگان در آخرت و تعبیر «یوم الحسره» از روز قیامت حکیمانه است. خوبان تحسر این دارند که ای کاش بیش از اینکه آورده‌اند می‌انباشتند و بَدان تأسف این می‌خورند که ای کاش از آنچه بود اندوخته‌ای فراهم می‌کردند و چنین دستِ خالی نمی‌ماندند. واقعیت این است که خدا خیرات و مبرات را در عالم مثل ریگ بیابان، بی‌نهایت قرارداده و ریخته است. اراده عاقلانه و عاقبت اندیش باید که انبان(۲) انباشته کند و مراقبت کند که از کف ندهد. و این یکی از رموز بندگان زیرک و ممتاز خداست که در میان مردم زندگی می‌کنند و معاشرت دارند و اهل خدمتند ولی در اصل زندگی دنیای فانی را تاجرانه با خدا معامله کرده‌اند و سود واقعی را کاسب می‌شوند. و شهدا که سرآمدان بندگان باهوش خدایند این‌گونه‌اند که با خدمت و ایثار و جهادشان، هم دنیای مردم را امن و آباد و آرام می‌کنند و راه نورانی سعادت را به ما می‌نمایانند و هم اینکه خود را به خدا می‌رسانند و آرام می‌گیرند.
وقتی سخن از شهید می‌شود نمی‌شود از جهانمرد تازه پرکشیده نگفت. حاج قاسم، نامی است که ماند و اگر تمام دنیای غرب تلاش کند بی‌فروغش کند، نمی‌تواند و در میان نسل جوان آخرالزمان افروخته‌تر می‌شود. نفسی که خدا پاکیزه‌اش کرده، خواهد ماند و چراغی که خدا برای هدایت ما مردمانش افروخته خاموشی ندارد. یادش به خیر که نگاهش خیراتمان بود و حسرتش به دل‌ها ماند. ولی ماه رمضانی که به نیمه رساندیم مملو از خیرات بی‌پایانی است که خدا برای بندگان خاصش فراهم کرده. و اصلاً این ماه، ماه کریمان است. ماه خدیجه، ماه حسن و ماه علی علیهم‌السلام و ماه شب‌های قدر. و خدا هم که افضل کریمان است بساط و سماط کرامت گسترده است و به غیر از نماز و روزه و ذکر و ندبه و کار و تلاش و سایر حسنات، به آرمیدن و استراحت میهمانانش هم جایزه می‌دهد. دل را رقیق و اشک را بی‌اختیار می‌کند. گناهان بزرگ را می‌شوید و جان را پالوده(۳) می‌سازد. طعم ماهش ترش و شیرین است و دلچسب. سحرش مملو از اشک شوق و افطارش مالامال از اشک پیروزی است. نمی‌شود این ماه را چشید و چشمی تر نکرد. رقت قلبی کودکانه می‌آورد و اندرونی می‌سازد که می‌شود نور معرفت در آن بینی. عیش عاشقانه همین است و بزم عارفانه همین. و تربیت رمضانی همین.
همین تربیت رمضانی است که مردم ایران را سرآمد کرده و در جهان‌نمایان نموده است و تمجید ملت ایران، ناسیونالیسم کور نیست. یادآوری حقیقتی بر مبنای واقعیت است. فضلی است که خدادادی است و کرامتی که نتیجه مجاهدت مردمان است. تکبیری که این مردم، در وحشتکده پهلوی کشیدند کار کمی نبود و قیام لله‌شان در ظلمات قرن بیستم که به ثمر نشست، نتیجه ایمانی بود که روح خدا در کالبد اینان دمیده بود. جهان می‌بیند که هر حادثه مهیب، یک موج جدید از مجاهدان این سرزمین را سرآمد می‌کند. مردمان همیشه در صحنه، انقلابیون، رزمندگان دفاع مقدس، عالمانِ حافظ مرزهای عقیده و ایمان، دانشمندان هسته‌ای و ژنتیک، مدافعان حرم، سربازان وطن، آتش نشانان فداکار، پاسداران غول‌کُش، مدافعان سلامت و امروز نیز آحاد مردان و زنان مجاهدی که کمک مؤمنانه و همدلانه را معنی می‌کنند. تا باد چنین بادا که جهان متحیر تربیت‌یافتگان مکتب رمضانی ایرانیان باشند.
ما مکتب رمضان داریم و غربیان، مکتب لیبرال سرمایه‌داری دارند که با تبلیغات رسانه‌ای و تلاش غربزدگان نفوذی و با امثال اسناد۲۰۳۰ به دنبال تحمیل آن بی‌فرهنگی به مردم بافرهنگ ایران هستند. سندی که تربیت‌شدگانش آموخته‌اند در میانه بحران، باید سالمندان را به دست مرگ بسپارند و ماسک اکسیژن به بیمار سندروم داون ندهند. اصلاً رمز وفور اختلاس، احتکار، دلالی، رانت‌خواری، زمین‌خواری و... در میان برخی مسئولین غربزده و آقازاده‌ها، و کلاً فساد، تنها در پول و زمینی که برخی دولتمردان فرمایش می‌کنند نیست، ریشه را باید در مکتبی جست که ادبیات ترامپ و رفتار ملکه و خبث صهیونی و توجیهات غربزدگان از آن درآمده است. مکتبی که مردمش در بحران‌ها برای حفظ جان خود یا غارت فروشگاه‌ها، با نان، اسلحه می‌خرند و به برکت دموکراسی می‌توانند تابوتشان را خود انتخاب کنند. و دولتمردانشان نیز مثل یک جنتلمن، هواپیما قاپی کنند و نیز برای مردم بینوای خود نسخه خوردن و تزریق مواد ضدعفونی می‌پیچند. در این مکتب، کیف‌قاپ، هواپیماقاپ می‌شود.
خدا نیامرزد آنها که غرب را در همه چیزش الگوی ما معرفی کردند و از فرق سر تا نوک پا به‌دنبال غربی کردن مردم خود بودند، بدون آنکه خود و خانواده‌شان از نظم و انضباط، پرکاری، ترجیح دادن منافع ملی به منافع شخصی و خانوادگی و سرسختی آنها در دفاع از منافع ملی و پاسخگویی به قانون الگو بگیرند. غربزدگانِ بدبختی که با عبارات «لشکر قابلمه به دست» و «نذری خور» و... ملت خود را تحقیر کردند و تکنولوژی و بی‌فرهنگی غربی را تبلیغ و ترویج کردند تنها برای توجیه خفت و خواری خودشان بود که به‌دنبال «وارد کردن مدیر خارجی»
و تحمیل قراردادهای «تقریباً هیچ» و تابعیت دوگانه و وطن‌فروشانه خود و نزدیکانشان بودند وگرنه صف گرسنگان در سوئیس که بانک جهان است و صف‌های کیلومتری اعیان آمریکایی با ماشین‌های میلیاردی برای دریافت چندکیلو گوشت، و پزشکان و پرستارانی که نایلون زباله به تن کرده‌اند یا پرونده عینک‌های آلوده‌ای که قاتل پزشکان انگلیسی شده یا بیماران و اجساد رهاشده مردگان در پانسیون‌ها و خیابان‌ها و... واقعیت‌های تاریخی است که بشر امروز فرصت دیدنش را بدون هرگونه دوز و دروغ و روتوش غربزدگان نفوذی دارد.
مردم ایران سربلند حادثه‌هاست. بی‌رحمی دشمنان و بی‌تدبیری مدعیان و خیانت نفوذی‌ها و کوران مشکلات، هیچ‌کدام حریف اراده آنان نیست. ایمانشان به خدا و چشمشان به آسمان و سرشان مشغول کار و دل‌هاشان به هم گرم است. فواید نظام تربیتی ماه رمضان، فراتر از اینهاست. منظم کردن روزگار انسان و برگرداندن رسم معمول و معیوب زنده مانی، به سبک مطلوب زندگانی، ابتدای راه است. مردم از مکتب رمضان مقاومت آموخته‌اند و صبر و سعه صدر را. ایثار را روزه به آنان آموخته و گرسنگی و پرهیز، عزت نفسشان داده است و این عزت را صادر کرده‌اند. ملت مقاوم یمن به یُمن مقاومت خود قارون سعودی را به غلط کردن انداخته و لبنان قهرمان با خنجر مقاومت، صهیون وحشی را کنترل کرده و سوریه نیز مقاومتش تاریخی شده و عراق نیز به فضل خدا دوران سیاه تکفیری‌ها را پشت‌سرخواهد گذاشت و دیر نخواهد بود که جهان طعم زندگی واقعی را بچشد.
و در این دوران نهایی و اثرگذار، محوریت انقلاب اسلامی است که نظم فرانو مهدوی را مهیا نموده و جهان را به سمت امن و امان و صلح و ثبات پیش می‌برد. دورانی که مستکبران یا باید صدای شکستن استخوان‌های خود را زیر پای مجاهدانِ مستضعف بشنوند و یا به حکمرانی بندگان صالح خدا گردن نهند و پذیرای عدل و حق باشند و جبران گذشته کنند، یا تاوان بدهند. کرونا اگرچه بهانه‌ای بود تا دنیای منحط پست مدرن، خود را از زحمت فقرا و سالمندان و مخالفانش برهاند ولی در اصل جلوه‌ای شد از قدرت خدا. اگر خدا نمرود را با مگسی از پا درآورد، این‌بار دنیای استکبار و مدعی غرب را با تمام هیمنه‌اش به وسیله ویروسی که ده‌ها هزار آن از سرسوزن کوچک‌تر است به زمین خواهد کوبید و مستضعفین و محرومان را به سیادت عالم و امت ایران را به آرزوهای بزرگ والهی‌اش خواهد رساند. ان‌شاءالله.