به گزارش حلقه وصل، ساعت چهار و نیم بامداد روز ۱۳ فوریه ۱۹۹۱ جنگنده «لاکهید اف-۱۱۷» آمریکا با دو موشک لیزری و نقطه زن، پناهگاه «العامریه» در بغداد را هدف قرار داد و تمامی افراد داخل آن در آتش سوختند.
در این حمله اولین موشک به سقف پناهگاه اصابت کرده و موجب ایجاد حفره بزرگ در سقف می‌شود و موشک دوم نیز با ورود از این حفره به در ورودی طبقه اول که شش تن وزن و نیم متر قطر داشت اصابت می‌کند و در حالی که افراد داخل آن هنگام حمله در خواب بودند، درهای پناهگاه آتش گرفت و کسی نتوانست از آن خارج شود. همچنین امکان ورود به پناهگاه برای نجات نیز وجود نداشت. ۴۰۸ نفر در آتش سوختند. ۲۶۱ نفر از آنها زن و ۶۲ نفرشان کودک و خردسال بودند. کوچکترین قربانی یک نوزاد هفت روزه بود و هیچ اثری از او بر جای نماند.
به نوشته وبگاه السومریه، عراقی‌ها با گذشت ۲۹ سال از آن روز، هنوز جنایت جرج بوش پدر را فراموش نکرده‌اند. آنها در شبکه‌های اجتماعی نوشته‌اند که هنوز قاتلان و عاملان این جنایت محاکمه نشده‌اند.
«مروان الحمدانی» نویسنده عراقی در صفحه فیس بوک خود در این باره نوشت: «امروز سالروز جنایت پناهگاه العامریه در ۱۹۹۱ است... دیروز با امروز چه فرقی کرده است جز اینکه جنایت‌ها ادامه دارد؟» «علی العبیدی» دیگر نویسنده عراقی نیز نوشت: «جنایت‌ها با گذر زمان از بین نمی‌روند... پناهگاه العامریه جنایت تاتار زمان است. جنایتی که هنوز پابرجاست.»
نماد یادبود جانباختگان جنایت «العامریه» در بغداد «وسام الوائلی» نیز در صفحه خود تأکید کرد که عراقی‌ها جنایت پناهگاه العامریه را فراموش نمی‌کنند و این لحظات همچنان در خاطر عراقی‌هاست.
«علی وجیه» دیگر نویسنده عراقی نیز خطاب به بوش پدر نوشت: «جنایتی که جلاد نسل ما یعنی بوش پدر مرتکب شد... چه ننگ‌ها که به دامن توست.» او نوشت که اولین جنازه‌ای که در عمر خود دیده بود را زمانی دید که تلویزیون عراق جسد یک کودک آتش گرفته در این جنایت را نشان می‌داد.
«نصیر شمه» هنرمند عراقی نیز در برنامه نوازندگی ماهانه خود گفت: «آن روز من سرباز بودم و از نزدیک شاهد این جنایت بزرگ بودم که زندگی صدها کودک عراقی را از آنها گرفت.»
او در ادامه گفت که پس از سال‌ها دوباره به محل جنایت رفته و این مکان آمریکا و هر کسی که عامل آن جنگ فاجعه‌آمیز بود را محکوم می‌کند.
پس از این جنایت دولت آمریکا مدعی شد که خلبانان گمان می‌کردند که آن‌جا یک مقر نظامی است؛ اما بعدها ثابت که چندین هواپیمای شناسایی چندین روز بر فراز این مکان پرواز می‌کردند و مقامات آمریکایی کاملا از ماهیت پناهگاه اطلاع داشتند.
هرچند دولت اردن در آن زمان سه روز عزای عمومی اعلام کرد و به همراه اسپانیا خواستار تحقیقات بین‌المللی شد اما تا کنون هیچ نهادی به این جنایت نپرداخته است.
