سرویس ورزش حلقه وصل – یادآوری روزهای اینچنینی در سال ۲۰۱۵ چیزی جز حس غرور و افتخار برای تیم ملی کشورمان دربر ندارد؛ روزهایی که تیم ملی مان از جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل برگشته و با تغییرات اساسی در نفرات در جام ملت‌های آسیا حضور یافت. تیمی که دور مقدماتی جام جهانی را به مثابه یکسری مسابقات تدارکاتی برای شناسایی نیروهای جوان تیم ملی، یکی یکی پشت سرمی گذاشت.
حالا و ۴ سال پس از آن تاریخ و در شرایطی که انتظار می رود پیرو همان توانایی و قدرت، تیم ملی منسجم‌تر از قبل در دور مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ دیدارهای رسمی اش را به دید مسابقات تدارکاتی پشت سربگذارد، به وضعیتی دچار شده ایم که در شش و بش رسیدن یا نرسیدن به دور بعدی رقابتها و عبور از سد عراق و بحرینی هستیم که ۶ امتیاز به هر دو تیم تقدیم کردیم!
در این میان که خرد و کلان و فوتبالی و غیرفوتبالی اوضاع اسف بار تیم‌مان را دیده و دو شکست پیاپی را پس از جام جهانی ۲۰۱۴ (مقابل آرژانتین و بوسنی) بار دیگر تجربه کرده اند مهدی تاج و مدیر تیم های ملی محمدرضا ساکت سکوتی عجیب اختیار کرده و هرگز در مقام پاسخگویی به افکار عمومی برنیامدند!
آخر صدور بیانیه از سوی روابط عمومی فدراسیون که نشد جواب میلیون‌ها عشق فوتبال. این جماعت که در وانفسای اقتصادی تنها سرگرمی و دلخوشی شان جیغ و فریاد از شادی برد تیم ملی شان بود، منتظر یک توضیح از سوی رؤسای فدراسیون فوتبال هستند که ویلموتس کجاست؟ دقیقا کجاست که نه لیگ را می بیند، نه استعدادیابی می کند و نه تیمش برنامه ای برای بازی دارد! حتی وقت نمی گذارد تیمش را برای بازی مهم گروهش با عراق، چند جلسه دور هم جمع کند و بابت دریافت نکردن دستمزدش قهر کرده بود! البته که این دستمزد طبق قرارداد حق قانونی وی است اما این رفتار غیرحرفه ای قبل از دیدار به این حساسی عجیب می نمود.
شایسته بود در چنین وضعیتی که تیم ملی پس از ۵ سال بار دیگر دو شکست پیاپی را تجربه می کرد مهدی تاج و رفقای فدراسیونی اش با ترتیب دادن نشست خبری با حضور مارک ویلموتس حداقل برای دادن امیدواری بیشتر به مردم و یا حتی عذرخواهی بابت نتایج اخیر هم که شده رودرروی نمایندگان افکار عمومی دلایل این دو شکست را توضیح می دادند. وقتی مقامات اصلی فدراسیون هستند مصاحبه مرتضی محصص و فریدون اصفهانیان دردی را دوا نمی کند و اصلا چرا باید اعضای رده پایین فدراسیون حرف بزنند؟ آن هم نه از بابت عذرخواهی بلکه توجیه و امید واهی به آینده نامعلوم! و این معنایی جز توهین تاج و ساکت و ویلموتس به افکار عمومی نیست!
حالا که قسط اول و بخشی از قسط دوم قرارداد ویلموتس هم به حسابش واریز شده تا قدم رنجه کرده به تهران بیایند، دوباره کجا رفتند؟ مشکل مالی هم که برطرف شده است! بهتر نیست مهدی تاج و رؤسای فدراسیون در فرصت ۵ ماهه تا اسفند ۱۳۹۸ که قرار است بار دیگر اردوی تیم ملی برای دیدارهای فروردین ماه تشکیل شود، چند بازی تدارکاتی برای ویلموتس و تیمش ترتیب بدهند تا لااقل این بار در دور برگشت تیمی تا این اندازه بی برنامه و باری به‌هرجهت را روانه میادین نکنیم؟ اصلا مذاکره ای برای بازی دوستانه صورت گرفته است؟ ۵ ماه دور ماندن ملی پوشان از جو تیم ملی زیاد نیست؟ شاید تاج فراموش کرده تیم ملی متعلق به فدراسیون نیست بلکه برای یک ملت است.
مهدی تاج می داند اگر در بازی با بحرین، عراق برنده زمین را ترک کند کسب عنوان اولی در گروه تقریبا غیرممکن می شود و باید برای بودن بین ۴ تیم برتر دوم گروه های هشتگانه دست و پا بزنیم؟ شایسته تیمی که اسپانیا و پرتغال را به ستوه آورد و آرژانتین به سختی ۰-۱ شکستش داد این نیست!