به گزارش حلقه وصل، حوالی سال 86 بود که نام علیرضا مرزبان برای نخستین‌بار در فوتبال ایران شنیده شد؛ مربی ایرانی-آلمانی فوتبال آن روزها تصمیم گرفت به ایران بیاید و با حضور در کادرفنی پرسپولیس، یکی از ضلع‌های مثلث کادرفنی سرخ‌پوشان را تشکیل بدهد. هرچند دو ضلع دیگر کادرفنی موفق آن روزهای پرسپولیس یعنی قطبی و استیلی بعدها با یکدیگر به مشکل برخوردند و هرگز نتوانستند به روال سابق کار خود را ادامه دهند، اما رفاقت مرزبان و استیلی کماکان پابرجاست. زمزمه‌های حضور علیرضا مرزبان در لیگ ایران از چند روز پیش دوباره مطرح شد؛ جایی که شاهین بوشهر به او پیشنهاد حضور در این تیم را به‌عنوان سرمربی داد. هرچند نادر دست‌نشان هم یکی از گزینه‌های شاهین است و به نظر می‌رسد باید حضور او را در جمع بوشهری‌ها قطعی دانست. به هر ترتیب علیرضا مرزبان پیش از این، پیشنهاد حضور در تیم ملی امید را رد کرد و در شاهین هم حضور پیدا نکرد تا خبرساز شود. به بهانه اتفاقاتی که خواندید با وی که در فرانکفورت حضور دارد، تماس گرفتیم و چند دقیقه‌ای همکلام شدیم. گفت‌وگوی فرهیختگان با مرزبان را در ادامه می‌خوانید.
بحث حضورتان در شاهین بوشهر مطرح شده، این پیشنهاد را قبول می‌کنید؟
خیر، من پیشنهادشان را رد کردم و امکان حضورم در این تیم میسر نیست.
چرا؟
خیلی دوست ندارم دلایلم را توضیح بدهم، اما همینقدر بدانید که براساس بررسی‌های من، شرایط کار در شاهین فراهم نیست.
پیشنهادهای دیگری هم از لیگ ایران دارید؟
بله. دو پیشنهاد دیگر هم دارم که یکی از لیگ برتر است و دیگری از لیگ یک، باید ببینم شرایط کدام مناسب‌تر است.
پیشنهاد حضور در تیم ملی امید را هم رد کردید، دلیلش چه بود؟
حقیقتش را بخواهید به دخترم قول دادم که اقدامات لازم برای تاسیس مطبش در فرانکفورت را فراهم کنم و کنار او باشم، کنار دخترم ماندم و به حمید استیلی زنگ زدم تا بابت اعتمادش تشکر کنم.
اگر دوباره به شما پیشنهاد حضور در تیم ملی امید شود، قبول می‌کنید؟
تیم دارد کار می‌کند. من به حمید (استیلی) هم گفتم اگر کمکی بخواهد، من در کنارش هستم و حتی اگر فیلم بازی‌ها را برای من بفرستد، نتایج آنالیزم را به او خواهم گفت.
بنابراین شایعات درباره اختلاف شما و استیلی بعد از فصل 87-86 درست نیست!
اگر اختلاف داشتیم، چرا استیلی به من زنگ زد؟ حمید عین برادر من است و هر کمکی بخواهد دریغ نمی‌کنم. حمید تجربه بزرگی دارد و ما می‌توانیم به المپیک برویم.
لیگ ایران را دنبال می‌کنید؟
بخش‌هایی از بازی‌ها را می‌بینم.
شرایط پرسپولیس و استقلال را در فصل جاری چطور می‌بینید؟
شرایط‌شان بهتر از سال قبل نیست. اتفاقات خاصی برای این دو تیم پیش آمد، یک‌سری از بازیکنان رفتند و یک‌سری بازگشتند. تا شرایط این دو تیم به حالت عادی برگردد، طول می‌کشد. فراموش نکنید وقتی کادرفنی عوض می‌شود تلاطم وجود دارد، اما به مرور شرایط بهتر می‌شود.
سپاهان هم بدون گل خورده کماکان پیشتاز است، نظرتان درباره این تیم چیست؟
برای قهرمانی مهم است که خط دفاعی خوبی داشته باشید. امیر (قلعه‌نویی) از فصل قبل شروع به ساختن این تیم کرد، بازیکنان خوبی را به خدمت گرفت و درنهایت تیم قدرتمندی ساخت که از هر نظر نتایج درخشانی گرفته است.
بحث پایانی‌مان درباره تیم ملی بزرگسالان است، برد 14 بر صفر مقابل کامبوج و باخت یک بر صفر مقابل بحرین، هواداران را نگران کرده که مبادا شرایط صعود به جام‌جهانی فراهم نباشد.
در تمام دنیا وقتی می‌خواهند سوپ درست کنند، اول آتش را درست می‌کنند. ابتدا باید شرایط کار کردن فراهم باشد و سپس منتظر نتیجه بود. در روند آمادگی تیم ملی ایران باید کادرفنی، انگیزه‌های درستی داشته باشد. پیش از هر رقابتی بازیکنان مسئول شرایط بدنی و روحی خودشان هستند.
اگر بخواهیم مصداقی‌تر صحبت کنیم، فکر می‌کنید چرا به بحرین باختیم؟
تیم از نظر روانی آماده جنجال در بحرین نبود و بازیکنان فقط می‌خواستند بازی کنند، اما با جنجال‌هایی که درست کردند، بازی از روند خود خارج شد. بازیکنان باتجربه باید این شرایط را بهتر می‌کردند، ویلموتس الان می‌داند بازی کردن با تیم‌های عربی چقدر سخت است و کار کردن در آسیا به این آسانی‌ها نیست. فراموش نکنید که او در شالکه بازی می‌کرد و از این جنگ‌های روانی مطلع بود. به نظرم او باید تیم را بهتر آماده می‌کرد، اما ما دلخوشیم که تیم ایران هنوز حرف اول را در آسیا می‌زند و مطمئن باشید به جام‌جهانی صعود خواهیم کرد.
