یکی از علائم حقانیت شیعه، تهمتهایی است که مخالفان تشیع به آن میزنند. تهمت نشان میدهد که مخالف، دلیل واقعی برای بطلان تشیع ندارد و ناچار است برای مبارزه با آن متوسل به تهمت شود و جعل کند.
ابراز دشمنی و عداوت در برخی موارد و با برخی از افراد با منش قرآن و سیره اهل بیت علیهمالسلام منافات دارد، که از آن تعبیر به تقیّه میشود. امام خمینى(ره) تقیه را فی حدّ ذاته به خوفیه، مداراتیه، اکراهیه و کتمانیه تقسیم مىکند.