وقتی که درون تهی است، وقتی که جامعه، جامعه دور از ارزشهاست، وقتی که آن خطوط اصلی در جامعه ضعیف شده است، دست و پا میلغزد و فاجعهای مانند حادثه کربلا رقم میخورد.
وقتی که ابوموسی از قصرش خارج شد، اشیای قیمتی که با خود داشت، سوار بر چهل استر با خودش خارج کرد و به طرف میدان جهاد رفت.
طلحه و زبیر هم که بزرگان آن روز اسلام و جزو بقایای اصحاب پیغمبر بودند خدمت امیر المؤمنین آمدند و حرفهای گله آمیزی زدند، از جمله گفتند: إِنَّکَ جَعَلْتَ حَقَّنَا فِی الْقَسْمِ کَحَقِّ غَیْرِنَا ، تو ما را با دیگران در تقسیم بیتالمال یکسان کردی.
تصمیمگیری خواص در وقت لازم, تشخیص خواص در وقت لازم، گذشت خواص از دنیا در لحظه لازم، اقدام خواص برای خدا در لحظه لازم؛ اینهاست که تاریخ و ارزشها را نجات میدهد و حفظ میکند! اگر تأمّل کردید و وقت گذشت، دیگر فایده ندارد.