یک پژوهشگر ادبی گفت: شاعران انقلاب علاوهبر توجه به عرفان درونی، به تحولات اجتماعی هم توجه دارند و حتی خود را نیز نقد میکنند که نوعی ادبیات «خوداتهامی» است.