آقای عباس عبدی در یادداشتی در روزنامه اعتماد با عنوان «خدا یا انسان؟»، چند پرسش و اشکال را دربار مسأله علوم انسانیِ اسلامی در ایران پساانقلاب مطرح کرده است که پیش از ایشان نیز فراوان بیان شده و از این جهت، باید درباره آنها تأمل کرد. این مجال، مقدّمه و مدخلی بر تفکّر مبسوط در فرصتهای دیگر است.
استقبال بیسابقه از رئیسی در شهرهای مختلف نیز، تنها پوچ بودن ادعاهای مدعیان بی کارنامه مرکزنشین را ثابت کرده است، همانهایی که ایران را تنها خیابان انقلاب به بالا میدانند و خدمات دولت به اقشار مختلف دولت را تنها یک نمایش میپندارند.
اغلب رسانههای اصلاح طلب که در موضوعات مهم بینالمللی و منافع ملی ایران و دستاوردهای بزرگ کشورمان همچون رونمایی از موشک هایپرسونیک، راهبرد سکوت را انتخاب میکنند؛ اکنون به پوشش سراسری و حمایتگونه از شورش گروه واگنر پرداخته اند.
سال ۹۸ برخی اعضای کابینه زیر گوش روحانی میخوانند که اداره کشور با شرایط موجود و کمبود ارز در داخل امکانپذیر نبوده و نظام نیز زیر بار گفتگوی مستقیم با آمریکا نخواهد رفت!
روزنامه زنجیرهای اعتماد میگوید: نشست رسانهای آقای رئیسی دستاوردی نداشت.
تحلیلگر اصلاحطلب درباره بیانیه اخیر میرحسین موسوی اظهاراتی بیان کرد.
عباس عبدی اخیرا در اشاره به برخورد با بدحجابها گفته: "به گمانم دیر یا زود یکی از این برخوردها، ناخواسته به یک وضعیت ناخوشایندی منجر میشود." اما چرا عبدی و دوستان او در انتظار اغتشاش به سر میبرند؟
در ایران امروز اضطرار غربگرایی چهره های متفاوت بامراتب گوناگون دارد، مهمترین مشخصه آنان بی اعتمادی به خدا و وعدهها وسنتهای الهی و عهد های قرآنی و هدایت خاندان وحی است.
اصلاح طلبان به گونه ای درباره وضع موجود سخن می گویند که گویا دولت روحانی کشور را در بهترین وضعیت ممکن به دولت رئیسی تحویل داده و این دولت سیزدهم بوده که نتوانسته امانتدار خوبی باشد.
در تناقض گویی اصلاح طلبان همین بس که پیش از این مدعی بودند که آواربرداری در دولت روحانی 16 سال زمان می برد و اکنون مدعی هستند که چرا رئیسی در کمتر از یکسال فتح الفتوح اقتصادی رقم نزده است!
جریان اصلاح طلب به هیچ عنوان حاضر نیست به این سوال پاسخ دهد که چرا علیرغم بتن ریزی در قلب راکتور هسته ای، تحریم ها در «دولتِ اصلاح طلبان» 2 برابر شد!؟
عباس عبدی در یادداشت دیروز بعد از مدتها نگران «جمهوری اسلامی» شد و البته تعجب چندانی هم نداشت، چون این «جمهوری اسلامی» که عبدی ناگهان نگرانش شد، اشاره به نام یک روزنامه چاپ تهران است...
درحالی که برخی افراطیون مدعی اصلاحطلبی،علیه سرود فراگیر «سلام فرمانده» فضاسازی یا عقدهگشایی میکنند، یک روزنامه اصلاحطلب نوشت: مخالفت با مردم و برنامههای مردمی، اصلاحطلبان را از مردم دور میکند
مشکل اصلی اصلاح طلبان، بی صداقتی این طیف با مردم است. گویا غارتگری از عواطف مردم و ماهیگیری سیاسی برای تأمین منافع شخصی و قبیله ای، به یک روال عادی در رفتار اصلاح طلبان تبدیل شده است.
متاسفانه بخشی از جریان تندرو اصلاح طلب دارای روحیه تکفیری است. این طیف همصدا با دشمن ضمن دروغ پراکنی، شایعه سازی و نفرت پراکنی علیه روحانیون، چاقوی اراذل و اوباش را برای اقدامات جنایتکارانه تیز می کند
ربیعی و هم قطاران وی نه بابت قصور و تقصیر خود در واردات واکسن کرونا از مردم عذرخواهی کردند و نه به روی خود آوردند که چرا همزمان با تحریم و نپیوستن به FATF واردات واکسن کرونا به بهترین نحو انجام شد.