نگاهی به فیلم «ملاقات خصوصی»، به کارگردانی امید شمس

به نحوی غیر قابل پیش‌بینی، خوب!

فیلم داستان جذابی دارد و مخاطب را تا انتها، با خود همراه می‌کند. از همان ابتدا به نظر می‌رسد با داستانی آبکی و پیش‌بینی‌پذیر مواجه شویم، ولی فیلم با روایت داستانی‌ لایه‌لایه، به مخاطب اجازه نمی‌دهد دستش را بخواند. همین موضوع را می‌توان بزرگ‌ترین نکته مثبت فیلم امید شمس دانست.

مروری بر روز ششم خانه رسانه در جشنواره 41؛

ماراتن فیلم‌های غیر قابل تحمل!/ وقتی فیلم‌ها تمام نمی‌شوند...

"هفت بهار نارنج" یک فیلم "تمام نشو"ی دیگر از سینمای ایران که مخاطبین از دقیقه ۳۰ آن منتطر تیتراژ پایانی‌اش بودند اما این انتظار بیش از ۴۰ دقیقه‌ طول کشید! این تایم طولانی در نشست خبری هم مورد سوال اهالی رسانه قرار گرفت

مروری بر روز پنجم خانه رسانه در جشنواره 41؛

وقتی از آن سر بوم می‌افتیم/ روز پایان‌های خوب اما عجیب!

ابوالفضل پورعرب: کارگردان فیلم کت چرمی، نگاه ویژه‌ای به آسیب‌ اجتماعی داشت که اگر به این سمت پیش برویم، سینمای ما صاحب اندیشه و تحولی در قصه‌ها می‌شود، همچنین کشش بیشتری پیدا می‌کند.

مروری بر روز چهارم خانه رسانه در جشنواره 41؛

از اکران مبتذل‌ترین فیلم جشنواره فجر تا حضور موفق «بچه زرنگ» سینمای ایران!

"چرا گریه نمی‌کنی" علیرضا معتمدی اولین فیلم اکران شده برای اهالی رسانه و منتقدین در روز چهارم جشنواره بود. اثری مبتذل که یک تنه جور تمام فیلم‌های سیاه وسیاه‌نمای نرسیده به جشنواره امسال را می‌کشد و تنها سوالی که پس از پایان فیلم در ذهن ایجاد می‌شود این است که چگونه به جشنواره فیلم "فجر" راه پیدا کرده است.

مروری بر روز سوم خانه رسانه در جشنواره 41؛

موتور جشنواره چهل و یکم فجر روشن شد/ اوج و حوزه هنری به داد سینمای ایران رسیدند 

با اکران فیلم "سرهنگ ثریا" به کارگردانی لیلی عاج در سانس دوم روز سوم پردیس ملت بالاخره موتور جشنواره چهل و یکم فجر هم روشن شد.

مروری بر روز دوم خانه رسانه در جشنواره 41؛

روز معمولی های خسته‌کننده/ از پرتقال تکراری شمال تا یادگار معمایی جنوب!

شمال؛ پرتغال و عشق قدیمی سه کلیدوازه تم جدیدی از آثار سینمای ایران هستند که گویا قرار است هر سال یک نماینده در جشنواره داشته باشد و "جنگل پرتقال" هم در همین دسته‌بندی قرار می‌گیرد.

مروری بر روز اول خانه رسانه در جشنواره 41؛

از نمایش رادیویی جنبش me too تا یک تصویر بکر از دفاع مقدس!

"شماره ۱۰" دومین تجربه کارگردانی حمید زرگرنژاد بود که بر خلاف فیلم قبلی، کارگردان خودش را درگیر چالش‌های جدی و جذابی کرده بود. انتخاب یک قصه نسبتا بکر از دل تاریخ دفاع مقدس و ساخت اثری که نمونه‌اش را بیشتر در سینمای هالیوود دیده‌ایم "شماره ۱۰" را به فیلمی جذاب برای عموم مخاطبین و قابل دفاع برای منتقدین تبدیل کرده بود.

پروژه امنیتی «همه چاقوهای قدیمی» چگونه تحریم دارو در ایران را توجیه می‌کند؟

اشتاینهاور که پروژه‌ «همه چاقوهای قدیمی» را با محوریت ایران‌هراسی به نگارش درآورده شبیه جاسوس-نویسندگانی است که در آمریکایی جنوبی و اروپای شرقی هر پرونده امنیتی را تبدیل به داستان می‌کنند.

پروژه امنیتی «همه چاقوهای قدیمی» چگونه تحریم ایران را توجیه می‌کند؟

اشتاینهاور که پروژه‌ «همه چاقوهای قدیمی» را با محوریت ایران‌هراسی به نگارش درآورده شبیه جاسوس-نویسندگانی است که در آمریکایی جنوبی و اروپای شرقی هر پرونده امنیتی را تبدیل به داستان می‌کنند.

در حسینیه فرهنگی قرآن و عترت مشهد؛

خراسان رضوی: برگزاری جلسه هفتگی «آوینی خوانی» با حضور محمدمهدی خالقی

جلسه هفتگی «آوینی خوانی»با حضور محمدمهدی خالقی عصر فردا 9 تیرماه در حسینیه فرهنگی قرآن و عترت مشهدبرگزار می شود.

نگاهی به فیلم تازه حسین دارابی:

«هناس» سیمای زنی مقاوم و خانواده‌ عزتمند ایرانی

در 10 سال اخیر با نگاه عاطفی به پدیده سخت و خشن جنگ، روایت‌های هنرمندانه‌ای از مادران شهدا تولید شده است، اما درباره همسران شهدا، کمتر اثری به چشم می‌خورد. «هناس» نخستین گام بلند سینمای ایران برای جبران این نقیصه است.

نگاهی به فیلم «بدون قرار قبلی» ساخته بهروز شعیبی

استعاره‌ای از بازگشت به خویشتن/ نقطه طلایی زندگی در یک حرم بهشتی

یاسمین، یک پزشک جوان شاغل در آلمان است. مراجعه یاسمن به ایران و سفر او به مشهد و چالش‌هایی که در این سفر پیش روی وی قرار می‌گیرد، هم یک سلوک معنوی است و هم یک استعاره از بازگشت به خویشتن.

نگاهی به فیلم «شادروان»، به کارگردانی حسین نمازی

شاد و روان!/ یک فیلم سهل و ممتنع

«شادروان» بهترین نامی بود که می‌شد روی این فیلم گذاشت، نامی که گویا چکیده‌ای از کل فیلم است! در حالی که در سال‌های اخیر نام‌هایی عجیب و بعضا زشت و غیرهنری برای فیلم‌ها انتخاب می‌شد، این فیلم در نخستین برخورد خود با مخاطب، نامی درخور و زیبنده ارائه می‌دهد که به خوبی با محتوای آن هم‌خوانی دارد.

نگاهی به فیلم «موقعیت مهدی»، به کارگردانی‌ هادی حجازی‌فر؛

عبور از حجاب تکنیک

استقبال گسترده مردم، نخبگان و منتقدان از این فیلم، نشان داد سینمای انقلاب و دفاع مقدس نه تنها زنده است، بلکه می‌تواند به سینما و فرهنگ ایران حیات بخشد. نمایش شهادت مهدی و حمید باکری و یاران آنان در «موقعیت مهدی»، گرچه یک تراژدی و سوگواره است، اما خون تازه‌ای به رگ‌های خشک سینمای این دوران می‌دمد.

کالایی‌سازی هنر و ظهور صنعت فرهنگ؛

آیا سینما به نقد نیاز دارد؟ / کدام فیلم‌ها قدرت نقادی مخاطبان را زایل می‌کند؟

در آثار بعضی از سینماگران، افکار مخاطب به طور سیستماتیک دستکاری می‌شود و مخاطبان به طور فزاینده‌ای قدرت نقادی موثر جامعه‌شان را از دست می‌دهند. در واقع صنعت فرهنگ عامل اصلی این اتفاق است.

چرا «بی‌مادر» بی‌هویت‌ترین فیلم جشنواره است؟

فیلم «بی‌مادر» اثر پر از تردید و ترسویی است. تردید از این باب که میان گفتن و نگفتن، میان اخلاق و نسبی‌گرایی اخلاقی وامانده است و مشغول ادای دین به فیلم‌هایی با موضوع رحم اجاره‌ای است.

نگاهی به فیلم «ملاقات خصوصی»/ مثل پروانه‌ای در مشت، آسون نمیشه ما رو کشت!

«ملاقات خصوصی» فیلمی برای حال خوب و لطافت طبع نیست، بلکه اندوهناکت می کند، چرا که اصولا برای همین ساخته شده تا حقایقی را درباره همین شهر، به یاد ما بیاورد.

«مرد بازنده» : تاوان شریف ماندن/ دشنه‌ مهدویان بر تن مفسدان هنوز کاری نیست

روح جمعی ایرانی در وضعیت کنونی، هر گونه روایت سینمایی افشاگرانه علیه «مفسدین اقتصادی» را، به ویژه گروه‌هایی که با موجه‌نمایی و ظاهرسازی و اتصالات درون-حاکمیتی، شبکه‌های فساد تشکیل می دهند، می پسندد.

در کارگاه نقد فیلم جشنواره عمار مطرح شد؛

فقدان روایت در مستندهای جبهه مقاومت /کیارستمی کارت‌پستال کار بوده است/ مهدی نقویان مستندساز قصه‌گوست

داوود مرادیان در نشست تخصصی جشنواره عمار گفت: کسی که نفهمد در فیلم‌های کیارستمی در هر پلان داستان را در پلان بعدی حرکت می‌دهد، فکر می‌کند کیارستمی کارت پستال گیر بوده است! لذا کارکرد هر پلان گفتن داستان و جلو بردن آن در مستند و داستانی است. 

فانتزی معشوق «جفاکار» و بازگشت هدیه تهرانی در نقش «الهه» ی یخی! +عکس

در گذر از لایه اول فیلم، صفت «بی همه چیز» گرچه خطاب به «امیر» بر دیوار مقابل مغازه او نوشته شده، اما همه قرائن دال بر الصاق آن بر مردم روستاست، مردمی که در هجوم به بقالی همچون گله کفتار تصویر شده‌اند.