مربیان، مبلغان و متصدیان امر تربیت موظفاند با تغییر شیوههای ارتباطی، بهجای تقلید و تحمیل، به قدرت انتخاب دانشآموزان اعتماد کرده و با پذیرش طغیانگری آنان، مسیر را برای آزمون و خطای آنان هموار کنند، تا دانشآموزان با استفاده از عقل و منطق و تجربهگرایی خود مسیر صحیح را برگزینند.