نصایح لقمان حکیم

ای از گِل آفریده! ترازو و دیوان اعمالت در انتظار تو هستند!

روز قیامت، زمانی است که آسمانْ شکافته می ‏شود و در هم می‏ پیچد و فرشتگان در صف‏ هایی، بیمناک از خدا و در برگیرنده بندگان و با مهربانی نازل می‏ گردند و تو موظّف می‏ شوی که از صراط، گذر کنی...

14:53 - 2 خرداد 1399

مراقب نمازت باش تا غرق نشوی

ای پسرم! مراقب نمازی باش که بر تو واجب شده است؛ زیرا مَثَل نماز، مانند کشتی در دریاست که اگر سالم باشد، سرنشینان آن نیز سالم می مانند و اگر غرق شود، سرنشینانش نیز غرق می شوند.

15:39 - 1 خرداد 1399

میانه رو باش و صدایت را بلند مکن فرزندم!

و در راه‏ رفتنِ خود، میانه‏ رو باش. و صدایت را آهسته ساز، که بدترینِ آوازها بانگ خران است.

12:20 - 31 اردیبهشت 1399

از همسایگی با شیطان برحذر باش!

ای پسرم! از زورگویی و تکبّر و تفاخر بپرهیز، و گرنه، با ابلیس در خانه‏ اش همسایگی کن!

13:03 - 30 اردیبهشت 1399

در عبادت، مراقب باش!

مگر خروس را نمی ‏بینی که هنگام هر نمازی، بانگ می‏ زند و سحرگاهان ـ در حالی که تو در خوابی ـ با صدایش اعلان وقت می‏ کند؟

14:15 - 29 اردیبهشت 1399

چگونگی دقت خدای متعال در محاسبه اعمال بشر

اگر عملِ تو هم‏وزن دانه ی خَردلی و در تخته‏ سنگی یا در آسمان‏ها یا در زمین باشد، خدا آن را می‏ آورد، که خدا بس دقیق و آگاه است.

10:28 - 27 اردیبهشت 1399

به خدا شرک میاور؛ خدا تو را عزیز می‌گرداند

همواره از خدا پروا کن و همواره یاد خدا، دوستیِ خدا، ترس از خدا و امیدِ [گشوده شدنِ ] دری نزد خدا را داشته باش.

15:39 - 26 اردیبهشت 1399

راه نجات از دریای متلاطم دنیا

ای پسرم! دنیا دریایی است که گروه های بسیاری از مردم در آن، غرق شده اند...

11:26 - 25 اردیبهشت 1399

ریشه، تنه و میوه درخت دین در کلام لقمان حکیم

مَثَل دین، همانند درخت استوار است؛ ایمان به خدا آب آن است و نماز، ریشه های آن. و زکات، تنه آن. برادری در راه خدا، شاخه های آن. اخلاق نیک، برگ های آن. و بیرون آمدن از گناهان، میوه آن است.

15:32 - 24 اردیبهشت 1399

رو به سوی او کن؛ با وقار و سپاسگزار

لقمان حکیم: در سختی، باوقار، در گرفتاری‏‌ها، شکیبا و در آسایش، سپاس‏گزار باش.

14:50 - 23 اردیبهشت 1399

هر نمازت، نماز آخرین باشد

هر گاه نماز می‏ خوانی، آن را نماز وداع قرار بده؛ آنگونه که گمان داری بعد از آن، هرگز زنده نخواهی ماند.

15:25 - 22 اردیبهشت 1399

چیزی که تهی دست را ارجمند و کوچک را بر بزرگ مقدّم می‌سازد

مثال حکمت منهای اطاعت از خدا، همچون پیکر بی روح، یا زمین بی آب است، همان گونه که پیکر بدون روح و زمین بدون آب، نابسامان و بی نشاط است، هم چنین حکمت بدون اطاعت خدا بی سامان و بی نشاط می باشد.