وقتی تو سخنت را با این جماعت گفتی، آن جوان شرمنده شد و ترسید که در میان جمع سرافکنده شود. ما شرم داریم که شرمندگی بنده خود را ببینیم، بنابراین گناهانش را تبدیل به حسنات کردیم و باران را نازل نمودیم!
پسرم! از خداوند، به اندازه ای که به او نیاز داری، اطاعت کن و به اندازه ای که تحمّل عذابش را داری، از او نافرمانی کن.