آنچنان که از منابع کهن می توان دریافت تا اواخر قرن اول هجری قمری، دیوان های حکومتی در داخل ایران به دست کارگزاران ایرانی اداره می شد و آنان دفترهای دیوانی را به زبان مادری خود می نوشتند.