آروند دشتآرای، نمونه عیان کسی است که میل دارد جزء خواص باشدیک «اسنوب» پیگیر و «ذوب در متروپل»، با پوزیشنی خاص، هم به عنوان یک چهره «هنری» برای سفارتخانهها و رایزنهای فرهنگی.
تماشاگر با تصور اینکه نمایش بداهه است و ممکن است شب دیگر، موقعیت دیگری اجرا شود، بلیط شب بعد را تهیه میکند اما با سناریو از پیشنوشتهای مواجه میشود.