نادر طالبزاده وقتی فهمید چمدانش در آن سفر ربودهشده و حتی وقتی فهمید اطلاعات لپتاپش را تخلیه و آن را به ویروسهای رایانهای آلوده کردهاند به ذهنش هم خطور نکرد موردحمله بیولوژیک قرار گرفته است و عوارضی مثل سرفههای خونینش، دلیلی فراتر از آلودگی هوای تهران دارد.
تقدیر آیتالله خامنهای از مصطفی عقاد بخاطر فیلم الرساله بخصوص بازی آنتیکوئین بازیگر معروف و مهم نقش حضرت حمزه.
حاتمی یکی از تأثیرگذارترین فیلمسازان تاریخ سینمای ایران بود؛ فیلمساز مؤلفی که ژانرهای مختلف را در سینما تجربه کرد و سبک خاص فیلمسازی و شاعرانگی آن باعث شد ت از وی به عنوان «شاعر سینما» نام برده شود.
بدون تردید جریان پرماجرای ساخته شدن فیلم الرساله خودش میتواند به یک فیلم سینمایی تبدیل شود؛ چنانکه در سینمای جهان، تقریبا هر سال تعدادی از این نوع آثار را می بینیم
به خاطر دارم که به منزل امام رفته بودیم؛ ناگهان دیدم که سرش را روی دیوار گذاشته و گریه میکند. پرسیدم چرا گریه میکنی؟ پاسخ داد: «نگاه کن! آدمی که دنیا را تکان داده است، این خانه اش است... .
مدیر واحد تاریخ شفاهی دفتر ادبیات انقلاب اسلامی حوزه هنری با بیان اینکه نوشتن رمان فاخر نیازمند سرمایهگذاری و تحمل است که مدیران فرهنگی تحمل چنین سرمایهگذاری بلند مدتی را ندارند، گفت: رمانهای دفاع مقدس در حد انتظار مقام معظم رهبری نیستند.
فیلم سینمایی «رستاخیز» ساخته احمدرضا درویش مهمان ویژه جشنواره بینالمللی فیلم «نهج» شد که لوح تقدیر و نشان این دوره از جشنواره را از آن خود کرد.
تهیه کننده انیمیشن «مردی که خودش را کشت» گفت: آرزوی هر انیمیشنساز متعهدی پرداختن به واقعه عاشورا و زندگی ائمه اطهار است و من به خاطر اولین گامهایی که در این زمینه برداشته شده بسیار خوشحالم.
بلال یک انیمشن سعودی-اماراتی درباره اولین موذن اسلام است که با هزینهای بالا و با تحریفات تاریخی آشکاری ساخته شده است.
حمید مجتهدی در «هفت» عنوان کرد: عقاد وقتی خانهٔ امام خمینی را دید گریه کرد. پرسیدم چرا گریه میکنی؟ گفت باورت میشود خانهای به این سادگی، زندگی آدمی باشد که دنیا را تکان داد؟
شاعر برجسته کشورمان گفت: استقبال از این فیلم به معنای وحدت و عشق به ذات حضرت رسول اکرم(ص) است.
سؤال از مسئولان محترم و حوزۀ علمیه قم آن است که چرا همچون مسألۀ هستهای و بر پایۀ سخنان خطیب محترم جمعۀ تهران، با حفظ احترام به سلیقۀ دیگران، فتوای رهبری را مبنای عمل قرار نمی دهیم تا منِ عوامِ فرهنگی نیز در این تناقضات، سرگردان نشده و حال افسرده، کار را رها نکنم؟