حضرت فرمود: این کنیز میخواست به من احسان کند و من نیز به او احسان کردم و بهترین احسان به او آزادیاش است.
کودک حال روحانی والدین خود را به هنگام افطار؛ که لب باز نمی کنند تا دعایی را زیر لب زمزمه کنند میبیند. زمزمه های دعای سحر را در خواب و بیدار شبانه میشنود. همه اینها برای او راز بزرگی را در خود دارد.
مردی پرسید: یا رسول الله پس از ادای مالیات معروف اسلامی، آیا در اموال ما چیزی هست؟ فرمود: آری، نیکی کردن به رحم، صله ارحام کنید هر چند با آب دادن، هر چند با سلام کردن به آنان.
کم نیستند کسانی که از ترس خرج و مخارج آینده تصمیم به سقط کودکان بی گناهی می گیرند که هنوز چشم به جهان نگشوده اند، قلب کوچکشان در عشق به زندگی در حال طپیدن است.
امیرالمومنین در پاسخ به سوال قنبر فرمود: وقتی که بر این بچههای یتیم وارد شدم، از گرسنگی گریه میکردندو خواستم وقتی خارج میشوم، هم سیر شده باشند و هم خندان باشند.
شرم کردن از خدا آن است که درون قبرها و پوسیدن در آن را فراموش نکنی و در نظر داشته باشی که در درون قبرها چه خواهد گذشت و به سر و آنچه در آن است چه پیش خواهد آمد.
امام صادق علیه السلام فرمود: کمترین نافرمانی اف گفتن به پدر و مادر است و اگر خدا می دانست چیزی کمتر از اف موجب رنجش والدین می شود، بدون شک از آن نهی می کرد.
بدبخت و شقی کسی است که در این ماه رمضان آمرزیده نشود. خدایی که در ماه رمضان چند صد میلیون نفر را از آتش جهنم آزاد می کند؛ اگر کسی نتواند مورد رحمت واسعه خدا قرار نگیرد واقعا بدبخت است.
هر کس از شما کاری از روی جهالت انجام دهد، سپس توبه کند و اصلاح و جبران نماید، خداوند آمرزنده و مهربان است.
دل مؤمن میان دو انگشت خداوند است و او را آن طور که بخواهد می گرداند. در عین حال باید بدانیم که انسان، با رفتار خود این برخورداری از تقلیب و تقلّب الهی را در خویش به وجود می آورد.
در همین دعا می توان نشانه هایش را یافت که نگران حال دیگران بودن و تلاش به اصلاح امور جامعه، خدائی ترین حالتی است که به تصویب عملی همه انبیاء و اولیاء و صالحان و عارفان رسیده است.
استنکاف یعنی امتناع و انزجار از چیزی. این حالت در مورد عبادت و بندگی خدا، گاهی ریشه در جهل و نادانی دارد و گاهی به خاطر تکبر و خودبینی و سرکشی است
کسانی که به جایی و مقامی می رسند. از صبر است و گرنه تنها از ذکر و ورد لفظی، انسان به جایی نمی رسد، ذکرهای قلبی و توجه خالص دل هم، بدون صبر ممکن نیست.
هر گاه تفکرکردن را بر همه کارهایت مقدم کردی، عاقبت کارهای تو نیکو خواهد شد.
امام عبادت را ابزار رسیدن به عشق الهی می دانستند و به صراحت بیان می کردند که: در وادی عشق، نباید به عبادت به چشم وسیله ای برای رسیدن به بهشت نگاه کرد.
آمدن به سراغ پیامبر صلی الله علیه و آ له و او را در پیشگاه الهی شفیع قرار دادن و وساطت و استغفار او برای گنهکاران مؤثر است و موجب پذیرش توبه و نزول رحمت الهی است.
در آخرت که سرانجامِ همه انسانها روشن میشود؛ برنده کسی است که با اعمالش، یا با برخورداری از غفران الهی، از عذاب نجات یابد و بهشتی شود.