دلایل متقنی وجود دارد که نشان میدهد ادعای رسانههای آمریکایی درباره انفجار تروریستی در کرمان، خلاف واقعیتهای میدانی است.
گروه مقاومت النجباءعراق، در بیانیهای به تجاوز آمریکا و انگلیس به خاک یمن واکنش نشان داد. در بخشی از بیانیه این گروه مقاومت عراقی آمده است: « پس از امروز، دیگر، منافع آمریکا و سایر کشورهای عضو ائتلاف امنیت نخواهد داشت».
مقامات انصارالله به لندن درباره تبعات هر گونه ماجراجویی در دریای سرخ یا خاک یمن هشدار دادهاند.
پایگاه خبری گلوبال تایمز در گزارشی می نویسد: «در چهارچوب جنگ روسیه و اوکراین، کشور اوکراین و بسیاری از کشورهای اروپایی دیگر، قربانی سیاست ها و رویکردهای منفعت طلبانه آمریکا و رقابت هایِ حوزه سیاست داخلی این کشور هستند.»
غزه؛ الهامبخش تازه مسلمانان است و مقاومت مردم غزه باعث افزایش اسلامگرایی در جوامع غربی شده است.
«کانون مطالعات امنیت داخلی رژیم صهیونیستی» طی پژوهشی درباره جنگ غزه به همان نتایجی رسیده که دیگران رسیدهاند: «حماس پیروز شد... ما شکست خوردیم.»
در سفر رئیس سازمان سیا به تلآویو، مسئول سازمان تروریستی «شینبت»، به امریکاییها قول داد که بیمارستان الشفا محل پیروزی بوده، اما دشمن پس از پیشروی در زمینهای خالی از عوارض، حالا از دسترسی به عمق بازمانده و تنها عرض غزه را چرخیده است.
رژیم صهیونیستی در هر 2 صورت ادامه جنگ یا توقف آن، در موقعیت باخت و شکست قرار گرفته است؛ هر چند که اگر ته مانده عقل برای زمامداران این رژیم باقی مانده باشد، توقف زنجیره دامنهدار شکست را به افزایش تصاعدی خسارات رژیم و گرفتاری عمیقتر در باتلاق ترجیح میدهند و این برای اسرائیل، انتخاب بین بد و بدتر است.
فعالان ضد صهیونیستی امروز دوشنبه در اعتراض به نقش شرکت نفت انگلیس (بریتیش پترولیوم) در حمایت از کشتار فلسطینیان، مقابل ساختمان این شرکت تجمع کردند.
نوآم چامسکی گفت: با تغییری که بین نسل جوان» رخ داده، امروزه حمایت مردم آمریکا از اسرائیل کاسته شده و به نفع فلسطینیان است. نگاهی به حمایتهای حزبی دموکراتها بیندازید. آنان بیش از اسرائیل از فلسطینیها دفاع میکنند.
انتشار اخبار ضدونقیض در خصوص مذاکرات سعودی با آمریکا و رژیم صهیونیستی، نشان دهنده روند پرفشار چانهزنی میان طرفین برای تحقق شروط عربستان است.
آدمهای گروه اول تظاهرشان ضد ارتباطات سالم اجتماعی است. گروه دوم تلاش میکنند با همسر و فرزندانشان خود را به این مسیر برسانند.
نظریهپردازان بسیاری در غرب، مانند تحلیلگر روزنامه گاردین معتقدند رویای قرن آمریکایی به پایان رسیده است. اما پایان قرن آمریکایی را نباید صرفا در ضعف نظامی و پسرفت نفوذ آمریکا در کشورها دید.
تبادل زندانیان و آزادسازی پولهای بلوکه شده، از مهمترین پروندههای وزارت امورخارجه جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با آمریکا، بسته شد تا نشان دهد که میتوان به دور از جنجال و ژستهای رسانهای، زبان دنیا را بلد بود و از آن در مسیر تأمین حداکثری منافع ملی بهره برد.
ارتش بعث صدام ۴ روز پس از پذیرش قطعنامه توسط ایران، مجدداً تهاجم وسیعی به خاک ایران از جنوب انجام داد؛ همزمان ارتش تروریستی سازمان مجاهدین خلق نیز از غرب به ایران حملهور شد. حمله مجدد و ناگهانی رژیم بعث از ۳۱ تیر آغاز شد و تا ۲ مرداد به طول انجامید و در این مدت ۳۰ کیلومتر در خاک ایران پیشروی کردند.
اساسا هدف تحریمهای فلجکننده «آنها» این بود که در مردم ایجاد «درد» کنند تا آنها از حکومت جدا شوند. میدانند تا زمانی که این پیوند وجود دارد نه حمله صدام و اسرائیل موفق خواهد شد، نه تجزیه طلبی کومله و پژاک و...
3 فصل از کلید خوردن پروژه آشوب در ایران میگذرد. یکی از اهداف آشوبهای زن زندگی آزادی انزوای ایران بود. اما نه تنها این امر محقق نشد بلکه ایران روزهای پرجنب و جوش خودش در روابط خارجی را سپری میکند.
اواخر دهه 60 میلادی، کاخ سفید و دولتهای اروپایی چشم به یاری دولت ایران دوخته بود. فلذا، دولت وقت با وساطت «خاویر پرز دکوئیار» دبیر کل وقت سازمان ملل، تمام اهتمام خود را برای حل بزرگترین بحران خارجی بلوک غرب به کار بست. تلاشی که البته به شکل نامحترمانهای پاسخ داده شد!
در اوج مذاکرات هسته ای دولت روحانی با 1+5، رادیو فرانسه در گزارشی نوشت: «ارزیابی غرب از دولت روحانی، تعامل با فروشنده بدهکار و مشتاقی است که خود را ناگزیر از فروش حقوق ملی می بیند؛ طبق این جمع بندی اگر خریدار صبور باشد، فروشنده، قیمت را کمتر خواهد کرد.»
سران کاخ سفید همکاری راهبردی ایران و آمریکا بعد از انقلاب را در بهمن 1380 نابود کردند. همین اتفاق در واقعه بحران گروگان های لبنان (اواخر دهه ۶۰ ه.ش) و توافق هستهای ایران و ۵+۱ (دهه ۹۰ ه.ش) نیز تکرار شد.