این روزها مدعیان اصلاحات و وارثان نمایندگان متواری دورههای پیشین مجلس،بهجای مسئولیتپذیری و پاسخگویی،تیغ انتقاد خود را به سمت نهادهای جمهوری اسلامی رانده و بعد از ۴سال یاد گزاره«رأس امور»افتادهاند.
یک نماینده مجلس با تأکید بر اینکه عملکرد رحمانی فضلی در ماجرای بنزین باعث خسارت به نظام و مردم شده تأکید کرد: مجلس پیگیر مسئولانی مثل وزیر کشور است که شبهه سهلانگاری در مورد آنها وجود دارد.
اصلاحطلبان بارها ثابت کردهاند که نه مطالبات مردم برایشان اهمیت دارد و نه پیشرفت کشور. تنها مسئله حائز اهمیت برای این طیف منافع باندی و قبیلهای است.
در این رویکرد، قرار است چهرههای شناختهشده اردوگاه اصلاحات که به «چپروی» در دهه شصت شهره بودند، با هدف پررنگکردن وجهه «عدالتخواهی» جریان اصلاحات، تحرکات رسانهای خود را افزایش دهند.
شکلگیری آمدنیوزی جدید بعید نیست؛ آمدنیوزی که خبرهای ناامیدکننده را در جامعه تزریق کند و فاصله مردم و دولت را بیش از پیش کند.
«چریک»های چپگرای سازمان مجاهدین که در اوایل دهه هفتاد، دولت هاشمی را دولت «قارون»ها میدانستند، در سال ۸۸، همپیمان استراتژیک کارگزارانیهای لیبرال تحت امر هاشمی شدند.
هر انتخاباتی که انجام شده همه و همه در اولویت خود توجه به حقوق و مطالبات زنان را بیان کرده اما در اکثر مواقع در حد شعار باقی مانده و حتی گاهی زنان ابزاری برای کسب هویت اجتماعی نگاه شدهاند.
بهزاد نبوی گفته است: اختیارات روحانی فقط 10 درصد است و شرایط کشور تقصیر دولت و مجلس نیست!
عضو مرکزیت «سازمان (منحله) مجاهدین انقلاب» گفت حال و روز اصلاحطلبان خوب نیست.
یک فعال ستادی جریان چپ در اشاره به مشکلات کشور که حاصل عملکرد نیروهای چپ و اعتدالی است، میگوید: نباید اصلاحطلبان را ملامت کرد ولی جای عذرخواهی هم وجود دارد!