زینت حقیقی زینت ایمان است که باید جان را به آن تزیین کنیم. در این صورت، همان ایمان، انسان را وا می دارد که به ظاهر خود توجه کرده و بهداشت و زیبایی را آن گونه که شایسته یک فرد مومن است رعایت کند.
مردی که به دیگران غذا می دهد، با همسایگان مدارا می کند، و درب خانه اش به روی دیگران باز است، ولی اگر موقعیت حرام برایش پیش بیاید، او آن را انجام دهد، این اعمال او-اگرچه زیاد باشد- ولی بدون تقواست
امام باقر علیه السلام فرمود روزه این افراد کامل نیست:۱- کسی که امام (رهبر) را نافرمانی کند. ۲- بنده فراری تا زمانی که برگردد. ۳- زنی که اطاعت شوهر نکرده تا اینکه توبه کند. ۴- فرزندی که نافرمان شده.
مروت ما، خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم عفو و گذشت است نسبت به کسانی که بر ما ظلم کرده اند، و عطا و بخشش به کسانی است که ما را از حقمان محروم نموده اند.
مگر خروس را نمی بینی که هنگام هر نمازی، بانگ می زند و سحرگاهان ـ در حالی که تو در خوابی ـ با صدایش اعلان وقت می کند؟
اگر خدای تعالی رزق همه بندگان خود را وسعت بدهد و همه سیر شوند، شروع به ظلم کردن در زمین می کنند؛ چون طبیعت مال، این است که وقتی زیاد شد طغیان و استکبار می آورد، همچنان که در سوره علق فرموده است.
شهید مطهری میگفت: علامه طباطبایی هر افطار می آمد، اول ضریح حضرت معصومهعلیهاسلام را می بوسید بعد میرفت منزل و افطار می کرد، یعنی علامه افطارش را با احترام به حضرت معصومهعلیهاالسلام قرار میداد.
اگر عملِ تو هموزن دانه ی خَردلی و در تخته سنگی یا در آسمانها یا در زمین باشد، خدا آن را می آورد، که خدا بس دقیق و آگاه است.
ورود به جهنم و تحمل عذاب آخرت تنها یک شرط دارد و آن اینکه انسان نافرمانی خدا را کرده و مرتکب گناه شود؛ ولی ورود به بهشت دارای دو شرط است: یکی ایمان و دیگری عمل صالح
اطاعت هم توفیق می خواهد ، زمینه سازی این توفیق باید توسط انسان مهیا شود، ما با اختیار خودمان کار انجام دهیم اما توفیق را خدا باید میدهد.
امام صادق(ع) فرمود: شخصیت انسان در عقل او و شرافتش در دین او و برتریاش در تقوای اوست. زیرا مردم از نظر نسل یکسانند و همه از بنیآدم هستند و مزایای مادی ارزش آفرین نیست.
کسی که عالمانه و از روی عمد مرتکب معصیت می شود در حقیقت همان راهی را رفته است که ابلیس رفته. یعنی به خدا می گوید تو گفته ای نکن ولی نظر من این است که انجام این کار اشکالی ندارد و بعد مرتکب می شود.
سلیمان نبی از شیطان پرسید: « با امت خاتم النبیین صلی الله علیه و آله چه میکنی؟» گفت: « آنها را وا نمیگذارم تا درهم و دینار را برایشان محبوبتر از لااله الا الله قرار دهم.
همواره از خدا پروا کن و همواره یاد خدا، دوستیِ خدا، ترس از خدا و امیدِ [گشوده شدنِ ] دری نزد خدا را داشته باش.
مردم گفتند: چقدر او برای ما دوست داشتنی و حقش بر ما واجب است. سپس با کمال رغبت و اشتیاق با آن حضرت بیعت کردند و او را به عنوان خلیفه و جانشین پدرش امام علی(ع) پذیرفته و پیروی اش را بر عهده گرفتند.
خدا وقتی دعا را مستجاب می کند که داعی، به راستی او را بخواند، نه اینکه در دعا رو به خدا کند و دل به اسباب ظاهری داشته باشد و این وقتی صورت می گیرد که امید دعا کننده از همه اسباب ظاهری قطع شده باشد
در زمان حضرت علی(ع)، در یکی از جنگها تعدادی از لشکریان نماز عصرشان را نخوانده بودند که با دعای حضرت علی(ع) خورشید برگشت.
در حدیث رایت از حضرت محمد(ص) درباره امام علی(ع) در غزوه خیبر که در آن آمده است: فردا پرچم را به مردی خواهم داد که درِ خیبر را باز میکند، خدا و رسول را دوست دارد و خدا و رسول هم او را دوست دارند.
ای پسرم! دنیا دریایی است که گروه های بسیاری از مردم در آن، غرق شده اند...
حضرت علی(ع)، فاطمه(س) و خادم آنان فضه بهخاطر شفای حسنین(ع) سه روز روزه گرفتند و هر سه روز هنگام افطار با اینکه خود گرسنه بودند، بخشی از غذایشان را به مسکین و یتیم و اسیر بخشیدند.