سرویس ورزش حلقه وصل - چند روزیست که بحث گرفتن حق میزبانی از نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا تیتر یک رسانه ها شده و حتی برخی منابع غیررسمی عربی هم شب گذشته از تایید این حکم AFC در هیئت اجرایی کنفدراسیون فوتبال آسیا خبر دادند.
هر ۴ باشگاه استقلال، پرسپولیس، سپاهان و شهرخودرو از همان ساعات اولیه انتشار خبر محرومیت ایران از میزبانی در لیگ قهرمانان آسیا به بهانه واهی نبود امنیت، همراستا و همسو با مسئولان وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک و حتی هواداران از کوتاه نیامدن در برابر این ظلم آشکار خبر دادند و اعلام کردند که محرومیت و جریمه را به جان می خرند اما در کشور ثالث بازی نمی کنند.
در حالی که به گفته مسئولان فدراسیون فوتبال هنوز نامه رسمی مبنی بر محرومیت تیم های ایرانی از مصدومیت ابلاغ نشده است، برخی رسانه های داخلی با استناد به منابع آگاه خود در AFC از سناریوی جدیدی خبر دادند و این شرایط جدید را به نوعی عقب نشینی AFC خواندند!
شرایط ادعا شده را با هم مرور می کنیم تا ببینیم این شرایط عقب نشینی ایران است یا AFC:
* میزبانی باشگاه های ایرانی در مرحله حذفی (پلی آف) به کشور ثالث واگذار شده است. شهر دوحه قطر در تاریخ ۲۵ ژانویه میزبان دیدار تیم های شهر خودرو و استقلال با حریفانشان خواهد بود.
* مجوز میزبانی در دور گروهی لیگ قهرمانان منوط به بررسی شرایط در آن تاریخ توسط دبیرخانه کنفدراسیون آسیا خواهد بود. بر این اساس، این موضوع به دبیرخانه واگذار شده و اظهار نظر در این باره با کمیته مسابقات نخواهد بود.
* در این راستا، میزبانی باشگاه های ایرانی برای مسابقات دور گروهی، به دیدارهای برگشت این مرحله منتقل می شود. این باشگاه ها در تمام بازی های رفت میهمان حریفان به شمار می روند.
حال این سوالات مطرح می شود که آیا پذیرفتن میزبان نبودن در حتی یک بازی پلی آف که حق طبیعی نمایندگان ایران بر اساس رنکینگ است، عقب نشینی AFC محسوب می شود یا عقب نشینی اولیه ایران!؟ آیا شانس استقلال و شهر خودرو در تک بازی پلی آف بدون حضور هواداران پرشورشان کمتر نمی شود و خطر حذف دو نماینده ایران را بیشتر نمی کند؟
آیا دادن مجوز میزبانی دور گروهی به ایران بعد از بررسی شرایط پذیرفتن ادعای واهی نبود امنیت در ایران نیست؟ کجای این شرط عقب نشینی AFC را می رساند؟ آیا ایران دلخوش به لابی و رایزنی در مدت باقیمانده تا آغاز مسابقات است؟ که اگر اینگونه لابی هایی موجود باشد چرا تا کنون انجام نگرفته و تجربه نشان داده که بررسی مجدد هم سودی به حال ایران نخواهد داشت.
شرط سوم هم که میزبانی مسابقات دور برگشت را کلا به ایران داده به خودی خود منوط به پذیرفتن و قبولی ایران در شرط دوم یعنی بررسی مجدد شرایط امنیت در ایران است و هیچ تضمینی مبنی بر دادن مجوز از سوی AFC نیست! چه بسا اگر اینگونه هم شود آیا تیم های همگروه حاضر به قبول این شرط یعنی گذشتن از حق میزبانی خود در دور برگشت که کسب امتیاز در ان حیاتی تر است، هستند؟
امیدواریم مسئولان فدراسیون فوتبال که با حمایت وزارت ورزش و هواداران بر گرفتن حق طبیعی و مسلم ایران در روزهای گذشته پافشار بودند، کماکان بر مواضع خود پایبند بوده و یک قدم هم در راستای خواسته های AFC که عملا خواسته های عربستان سعودی و حامیانش در منطقه است، برندارند.
