جهان دینگریز و حیران امروزی، در مواجهه با اربعین فعلاً راهکار انکار را در پیش گرفته است.
عاشورا گنج بیپایانی است که هرچه زمان بگذرد ارزش آن بیشتر نمایان میشود. یکی از مشکلات و گرههای اصلی انسان امروز، بحران هویت و معناست.
ایران دنبال این است که به شکل مسالمتآمیز خطوط کشتیرانی بینالمللی برای همه مورد استفاده قرار بگیرد و خودش نیز مانند بقیه کشورها بتواند از آن استفاده کند.
حملات و فشارهای تیم حریف، ناشی از ضعف ما و قدرت آنها نیست بلکه دلیل آن گلهایی است که پیش از این و به کرات خوردهاند.
در ظاهر رفتارهای استعمارگرانه چند صد سال گذشته برچیده شده اما همان رابطه و مناسبات به شکلی نوین و در زرورقی از استحمار، خود را به دیگر کشورها - بخصوص کشورهای ضعیف و وابسته- تحمیل میکند.
پاسداران حریم و کرامت انسانی به امام حسین(ع) اقتدا کردهاند. مولایشان به آنان درس «هیهات مناالذله» داده و خصومت و خباثت دشمن در حق خود را، افتخار و مایه سربلندی میدانند که اگر شاگردان و پیروان این مکتب ظلمستیز و حقجو نبودند، این دشمنیها و خباثتها نیز نبود.
اگر قرار بود اصحاب شهرت، ثروت و قدرت، بهجای قانون براساس امیال خود عمل کنند و خطای آفساید آنان گرفته نشود، چه نیازی بود انقلاب کنیم؟!
چرا کارگر و کارمندی که هشتشان گرو نُهشان است مالیات میدهند اما دلالی که دهها بلکه صدها برابر عایدی دارد اسم مالیات هم به گوشش نخورده است؟