امام صادق علیه السلام فرمود: کمترین نافرمانی اف گفتن به پدر و مادر است و اگر خدا می دانست چیزی کمتر از اف موجب رنجش والدین می شود، بدون شک از آن نهی می کرد.
بدبخت و شقی کسی است که در این ماه رمضان آمرزیده نشود. خدایی که در ماه رمضان چند صد میلیون نفر را از آتش جهنم آزاد می کند؛ اگر کسی نتواند مورد رحمت واسعه خدا قرار نگیرد واقعا بدبخت است.
هر کس از شما کاری از روی جهالت انجام دهد، سپس توبه کند و اصلاح و جبران نماید، خداوند آمرزنده و مهربان است.
در همین دعا می توان نشانه هایش را یافت که نگران حال دیگران بودن و تلاش به اصلاح امور جامعه، خدائی ترین حالتی است که به تصویب عملی همه انبیاء و اولیاء و صالحان و عارفان رسیده است.
هر گاه تفکرکردن را بر همه کارهایت مقدم کردی، عاقبت کارهای تو نیکو خواهد شد.
قنوت گاهی به معنای مطلق خضوع و خشوع بر در خانه خداست؛ ما در این فقره از دعا میخواهیم که خدایا من در این ماه از بندگان صالحی باشم که خضوع و خشوع در برابر تو دارند.
به امام صادق علیه السلام عرض کردم: مؤمن چگونه بداند که مؤمن است؟ امام فرمود: به واسطه تسلیم به امر خدا و راضی بودن بر آنچه که بر او از شادی و غم وارد میشود.