یک فیلم اجتماعی تلخ با یک پایان عجیب و غریب که روی اصغر فرهادی در پایان باز را سفید کرد و حماسه آفرید اما سوال اصلی اینجاست که چرا مخاطب باید یک ساعت و نیم بدبختی و بیچارگی تماشا کند و آخر سر هم هر جا باتری دوربین تمام شد سر و ته فیلم را به هم وصل کرد؟! این قصاص کدام گناه مخاطب بیچاره است؟!