سعید شفیعیون از روند شکلگیری «لیلی و مجنون» توسط نظامی میگوید و معتقد است نظامی در این اثر کاری کرده کارستان.
ادبیات پارسی غیر از بازه پنجاه ساله «فترت ادبی» یعنی از زمان سقوط صفویان تا روی کار آمدن قوم قاجار هیچگاه خالی از سخنپردازان موثر و بنام نبوده است. ناگفته پیداست که شهرت و میزان تأثیرگذاری بسیاری از این سخنسرایان محدود به محدوده جغرافیایی زیست یا زمان حیاتشان بوده است. با این همه اغلب این شعرا این بخت را داشتهاند که نامشان را به تاریخ ادبیات گره بزنند تا ابیاتی هرچند محدود و گاه سست از خود به یادگار بگذارند.