به گزارش حلقه وصل، حمید حسام نویسنده کتاب سفر به روایت سرفه ها،در خصوص کتابش گفت : موزه صلح هر ساله برنامه سفری را به هیروشیما و ناکازاکی تدارک می بیند که در آن جانبازان شیمیایی در کنار بازماندگان فاجعه هیروشیما در کنار هم قرار می گیرند و پیام نفی استفاده از سلاح های شمیایی را به گوش جهانیان می رسانند.
وی در ادامه بیان کرد : وقتی در این سفر همراه دوستان شدم، در نظر نداشتم که چیزی بنویسم. اما میخواستم به دو سوال تاریخی که در ذهنم وجود داشت پاسخ داده شود. یکی بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی و دوم واقعهای به نام بمباران شیمیایی در ایران که ابعادش نه تنها برای مردم حتی برای رزمندگان هم که فضای جنگ را لمس کردهاند هنوز ناشناخته است.
حسام افزود: بعد از 67 سال که از واقعه بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی میگذرد دنیا پذیرفته است چنین واقعهای ضد انسانی بود و در واقع ژاپنیها توانستند حتی در کتابهای درسی ما این واقعه را جا بیندازند. هر چند داستان هیولا و طعمه جابجا شده است و هر ساله در مراسمی که برای یادبود این واقعه گرفته میشود اسرائیلیها هم حضور دارند همچنین مسئولینی که خود در این واقعه دست داشتهاند در مراسم شرکت میکنند اما آن جنگ رسانهای کار خودش را کرده است و میتوان امروزه گفت در 6 آگوست چه اتفاقی افتاده است. ولی متاسفانه کمتر کسی عدد جانبازان شیمیایی ما را میداند. کمتر کسی میداند ما قریب 100 هزار مصدوم و جانباز شیمیایی داریم. این درد بزرگی است که ما و نهادهای متولی این جریان نتوانستیم آن را به خوبی بازگو کنیم.
نویسنده کتاب "سفر به روایت سرفهها" افزود: من تلاش کردم این نفسهای شیرین و سرفههای پرحرف را با قلم خود بیان کنم تا شاید جرقهای باشد برای کارهای بعدی، فکر میکنم افراد و اشخاص فارغ از مسئولیتهای دولتیشان وظیفه دارند این بعد جنگ و دفاع مقدس را حداقل به مجموعه داخلی در کشور خودمان رسانده و بشناسانند و خدا را شاکرم که توفیق به من داد تا این صداها را بشنوم.
وی افزود : این کتاب در قالب سفرنامه است و در شش فصل به مشکلات مصدومان شیمیایی می پردازد. هیروشیما با تمام ابعاد فاجعه آمیزش در سطح جهان شناخته شده است اما کمتر کسی در سطح دنیا اطلاع دارد که در ایام جنگ،19هزار و500 بمب شمیایی بر ایران فروریخت و آمار تلفات ما چیزی بیشتر از تلفات بمباران هیروشیماست.
حسام در ادامه بیان کرد : بسیاری از مصدومان شیمیایی مردمان غیر نظامی ساکن در سردشت و سرپل ذهاب هستند. در بخش هایی از این کتاب روایت گزارش گونه ای از ژاپن به تصویر در آمده است و سعی شده به همراه مصدومان هیروشیما و ناکازاکی به یک همذات پنداری برسم
پوی افزود : گرچه جنگ ایران و عراق و مسئله هیروشیما و ناکازاکی دو موضوع جداگانه بوده است اما برخورد آمریکا و سیاست های آن ها در سازمان ملل متحد در مورد هر دو کشور یکی بود. این کتاب در نهایت به این نقطه می رسد که ایرانیان صلح دوست هستند و آن چه برسرجانبازان ما آمد صرفا به خاطر دفاع آن ها از کشورشان بود.