به گزارش حلقه وصل، دومین نشست از سلسله نشستهای ادبیات با طعم انقلاب با حضور احمد شاکری و محمدجواد جزینی در سالن یاس برگزار شد.
محمدجواد جزینی دربارۀ اختلاف نظر در خصوص مفهوم ادبیات انقلابی گفت: این تعریف در کشور ما محدود شده و به این مفهوم ستم شده است. کسانی مفهوم تقویمی ادبیات انقلاب را در نظر دارند؛ اما گروهی به مفهوم عمیقتر فکر میکردند و تلاش میکردند مفهوم ادبیات انقلابی را تعیین کنند. این افراد دو دسته میشدند: افرادی که تحت تأثیر جریانهای چپ بودند. میگفتند این ادبیات ما را علیه سرمایهداران به مبارزه دعوت میکند و نیروی کار را محترم میداند.
وی در همین زمینه افزود: انقلاب این افراد پسوند اسلامی نمیگرفت و آن را نمیخواستند. آنها ادبیاتشان تفکر انقلابی دارد و سازش در مقابل ظالم را نمیپذیرد. گروه دوم مفهوم را کوچک کردند. گفتند آن ادبیات انقلاب، اسلامی نیست. ادبیات این گروه ویژگی مبارزه با ظالم را دارد؛ اما میخواستند مفاهیمی از اسلام را داخل این مفهوم تزریق کنند و ادبیات جدیدی بسازند. اما زود تجدید نظر کردند. این جریان در دهۀ 70 کمرنگ شد.
شاکری در پاسخ به سخنان محمدجواد جزینی عنوان کرد: تعبیر من از ادبیات انقلاب آن ادبیاتی است که بهصورت خالص با ارزشها، اهداف و مبانی بزرگان و رهبران انقلاب و با کتاب و سنت همخوانی دارد. ادبیاتی که با اینها منافات دارد، ادبیات انقلاب اسلامی نیست. ممکن است ادبیات انقلاب باشد. دلیلش آن است که دورۀ جدید ادبیات داستانی در کشور ما با پیروزی انقلاب اسلامی و با هویت اسلامی و با رهبری دینی شکل گرفت.